Jacques de Lalaing
Jacques de Lalaing (1421–1453) – burgundzki rycerz, jeden z najsławniejszych wojowników późnego średniowiecza, uczestnik wielu turniejów i pojedynków, dowódca i dyplomata, kawaler zakonu Złotego Runa. Jako jeden z pierwszych tak znanych arystokratów zginął od kuli armatniej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się najprawdopodobniej w 1421. Pochodził ze szlacheckiego rodu o długiej tradycji[1]. Jego rodzicami byli Guillaume de Lalaing i Jeanne de Crequy[1]. W dzieciństwie odebrał staranne wykształcenie. Był oczytany w ówczesnej literaturze i sam posługiwał się piórem. Jednak jego życiowym powołaniem była walka zbrojna. Początkowo służył księciu Cleves, później przeszedł na służbę księcia Burgundii Filipa III Dobrego[2]. Wcześnie dał się poznać jako wojownik dobrze wyszkolony w użyciu różnych rodzajów broni. Około dwudziestego roku życia zyskał uznanie jako uczestnik walk turniejowych. Wyróżniał się też na polu bitwy. 22 listopada 1443 uczestniczył w szturmie na miasto Luksemburg. W 1445 pokazał się na turnieju w Nancy w Lotaryngii. Wśród widzów igrzysk byli król Francji Karol VII Walezjusz i król Aragonii Alfons V Aragoński. W 1446 rycerz udał się w podróż do Francji, potem do Nawarry i Kastylii. Władcy Francji i Nawarry nie wyrazili zgody na walki z jego udziałem, natomiast król Kastylii pozwolił mu stoczyć pojedynek z Diegem de Guzman, synem wielkiego mistrza Zakonu Calatrava[3]. Walka odbyła się 3 lutego 1447[3]. Gdy Jacques zaczął uzyskiwać przewagę, król przerwał starcie[3]. W 1449 Jacques wyruszył do Stirling w Szkocji, by wziąć udział w zbiorowej walce z miejscowym klanem Douglasów[3]. Turniej miał miejsce 25 lutego 1449[3]. Widownia liczyła około sześciu tysięcy ludzi[3]. Po stronie Jacquesa walczył między innymi jego stryj Simon[3].
Książę Burgundii wysoko cenił nie tylko męstwo i sprawność bojową rycerza, ale również jego talenty dyplomatyczne. W 1451 wysłał go w poselstwie do papieża i króla Francji[2][4].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Jacques de Lalaing zginął śmiercią godną rycerza, podczas buntu miasta Gandawy przeciwko Burgundczykom, 3 lipca 1453[3]. W trakcie oblężenia twierdzy Poucques, gdy nadzorował ostrzał murów, został trafiony pociskiem wystrzelonym przez obrońców. Na wieść o stracie najlepszego rycerza Filip Dobry wpadł w furię i zapowiedział okrutną zemstę. Po zdobyciu zamku kazał powiesić wszystkich żołnierzy w fortecy, darując życie jedynie księżom i nieletnim chłopcom[5]. Kiedy jeden z nich dotarł do Gandawy, przyznał się, że sam odpalił armatę, z której padł śmiercionośny strzał[5].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
O śmierci rycerza wspominają wszystkie piętnastowieczne burgundzkie źródła o wojnie z Gandawą[6]. Orężne czyny Jacquesa de Lalaing zostały spisane w książce Le Livre des faits de messire Jacques de Lalaing autorstwa burgundzkiego kronikarza Jeana le Fevre, przy której pracowali także historyk Georges Chastellain i herold Charolais[2][4].
Zobacz też:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lalaing Seigneurs de Lalaing. racineshistoire.free.fr. [dostęp 2017-09-03]. (fr.).
- ↑ a b c Lalaing, Jacques de, w: 1911 Encyclopædia Britannica, Volume 16. en.wikisource.org. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h S. Matthew Galas: The Deeds of Jacques de Lalaing Feats of Arms of a 15th Century Knight. thearma.org. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
- ↑ a b Jacques De Lalaing. theodora.com. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
- ↑ a b Charles Morris: Historical Tales: French. mainlesson.com. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
- ↑ Robert Douglas Smith,Kelly DeVries: The Artillery of the Dukes of Burgundy, 1363-1477. books.google.pl, 2005. s. 131. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Livre des faits de Jacques de Lalaing. getty.edu. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).