Jakub Wąsik
.jpg) „Kapral” Jakub Wąsik ze swoimi opiekunami w styczniu 1915 | |
 „kapral”
| |
| Data urodzenia |
ok. 1904 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
.png){kind=small}
Jakub Wąsik (ur. ok. 1904) – polski chłopiec, na początku I wojny światowej uznany najmłodszym żołnierzem armii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się około 1904 i pochodził z Bronowic Dużych[1]. Na początku I wojny światowej był sierotą po tym jak zmarła jego matka, a ojciec zginął w walkach[1]. Podczas walk pod Krakowem w 1914 skrył się w lesie i tam został odnaleziony przez żołnierzy 28 batalionu C. K. Obrony Krajowej z Moraw[1]. Został przez nich przygarnięty i odtąd towarzyszył im w działaniach, m.in. przebywając w rowach strzeleckich i biorąc udział w kilku bitwach[1]. W kompanii otrzymał wojskowe ubranie i symbolicznie został mianowany kapralem[1]. W styczniu 1915 w został określony w prasie krakowskiej najmłodszym żołnierzem armii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Najmłodszy żołnierz. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 11, 23 stycznia 1915.