James Dewar
Sir James Dewar (ur. 20 września 1842 w Kincardine-on-Forth w Szkocji, zm. 27 marca 1923 w Londynie w Anglii) – szkocki chemik i fizyk.
Najmłodszy z sześciu braci, rodziców stracił w wieku 15 lat. Absolwent Dollar Academy na Uniwersytecie w Edynburgu. W 1875 został profesorem Uniwersytetu w Cambridge, a w 1877 członkiem Royal Institution. Odkrył wzór chemiczny benzenu zwanego obecnie benzenem Dewara. Przez ponad 25 lat prowadził rozległe badania w dziedzinie spektroskopii. W 1891 wynalazł sposób produkcji ciekłego tlenu w ilościach przemysłowych. Opracował pojemnik izotermiczny zwany naczyniem Dewara do badania niskotemperaturowych zjawisk w gazach oraz transportu skroplonych gazów. W 1905 r. odkrył, że węgiel drzewny może wytworzyć próżnię, co było bardzo pomocne przy ówczesnych eksperymentach z dziedziny fizyki atomowej.
Wraz z Frederickiem Augustusem Abelem Dewar opracował kordyt – bezdymną odmianę prochu strzelniczego.