Jan Babirecki
Data i miejsce urodzenia |
1855 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 lipca 1902 |
Zawód, zajęcie |
pedagog |
Jan Babirecki (ur. 1855 w Dzikowie, zm. 28 lipca 1902 w Pstrągowej koło Czudca)[1][2] – polski pedagog i autor map historycznych Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do szkół w Rzeszowie i Tarnowie, studiował w Wiedniu i Krakowie, gdzie po ich ukończeniu nauki przez kilkanaście lat prowadził zakład wychowawczy dla młodzieży. Przez pewien czas był kierownikiem prywatnego gimnazjum.
Pracował nad geografią historyczną Polski, a owocem jego pracy były mapy Polski m.in. „Polska w r. 1772“, W wieku XIV i XV w., po kongresie wiedeńskim itd. Miał zamiar wydać atlas historyczny Polski, ale choroba serca przerwała rozpoczętą pracę.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Mapa Rzeczypospoiitej Polskiej z przydaniem kart orientacyjnych trzech podziałów, księstwa Warszawskiego i okręgu wolnego miasta Krakowa, opracowana przez Jana Babireckiego, wydana została nakładem spółki wydawniczej w Krakowie (1895)[3]
- Ziemie polskie po kongresie wiedeńskim (1898)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zmarli. Jan Babirecki Kurier Lwowski 1902 nr 216 s. 4
- ↑ Kronika. Jan Babirecki Głos rzeszowski 1902 nr 32z 10 sierpnia s. 2
- ↑ Teatr. Literatura. sztuka. Mapa Rzeczypospolitej.. Kurier Lwowski 1896 nr 1
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mapy Jana Babireckiego w bibliotece Polona