Jan Romiszewski (kasztelan rozpierski)
 Herb Jelita | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
ok. 1631-1633 |
| Ojciec |
Adam Romiszewski |
| Matka |
Małgorzata Dunin |
| Żona |
Krystyna Pukarzewska |
| Dzieci |
Piotr Romiszewski |
Jan Romiszewski herbu Jelita (zm. ok. 1631-1633) – podkomorzy wielki koronny (1630 - ok. 1631), kasztelan rozpierski (1605-1631), kasztelan rypiński (1613), starosta na Rynkowce/Zynkowie (1552)
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Adama Romiszewskiego z Romiszewic, chorążego i starosty łowickiego, i Małgorzaty Duninówny z Ujazdu.
Miał liczne rodzeństwo:
- Annę za Maciejem Warszyckim (matkę wojewody podlaskiego Stanisława Warszyckiego i babkę woj. Stanisława i Pawła Warszyckich)
- Ewę za Janem Borsą (babkę kanclerza w. koronnego bp. Jakuba Zadzika i Ewy za Janem Łowickim)
- Stanisława, opata cystersów w Paradyżu, sekretarza królewskiego
- Wincentego, sędziego Trybunału Koronnego w Lublinie, kanonika krakowskiego
- nieznaną siostrę za Marcinem Wilkuckim (Wilkockim)
- Wojciecha, starostę kozubowskiego i siedleckiego, ożenionego z Jadwiga Ujejską
- Piotra, chorążego sieradzkiego, towarzysza w chorągwi husarskiej Żółkiewskiego, poległego w bitwie pod Kłuszynem, męża Doroty Grabianki
- Hieronima, ożenionego z Dorotą Strzemboszówną
- Mikołaja, ożenionego z Małgorzatą Sarnowską (ojca Jana, sekretarza królewskiego).
Po ojcu odziedziczył dobra w ziemi sieradzko-łęczyckiej m.in. Zamość, Rąmbienie, Świńsk, Dzieciarty.
7 października 1606 roku podpisał ugodę pod Janowcem[1]. Brał udział w poselstwie do rokoszan sandomierskich w październiku 1606[2] i podpisał dekret przeciw rokoszanom w 1607.
Dwukrotnie żonaty:
I v. z Krystyną Pukarzewską (I v. Abrahamem Ślat(d)kowskim)
II v. za sędzianką ziemską przemyską Jadwigą Ulińską (c. Jana) pochowaną w kościele Św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (jezuickim) w Jarosławiu (obecnie Kolegiata Bożego Ciała)[3].
Miał syna Piotra.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, T.VII, Lipsk 1841, s. 577; T.VIII, Lipsk 1841, s. 139
- S. Uruski, Rodzina, T.XV, Warszawa 1931, s. 194 – 195; Uzupełnienia, Cz. I, Warszawa 1932, s. 40, 78; Cz. II, Warszawa 1933, s. 34
- J. Urwanowicz, E. Dubas-Urwanowicz, P. Guzowski, Władza i prestiż: magnateria Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku, Wydawn. Uniwersytetu w Białymstoku, 2003, s. 165
- Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV - XVIII w., Kórnik 1992, s. 117
- Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI - XVIII w., Kórnik 1993, s. 132
- H. Wisner, Rokosz Zebrzydowskiego, KAW, 1989, s. 25, 67
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alexander Rembowski, Rokosz Zebrzydowskiego : materyały historyczne poprzedzone przedmową i rozprawą pod tytułem Konfederacya i rokosz w dawnem prawie państwowem polskiem, Warszawa 1893, s. 213.
- ↑ Instructia [...] Janowi Romiszewskie[mu] Rrospierskie[mu], Maciejowi Lenkowi derpskiemu castellannom, Henrykowi Firlejowi referendarzowi coronnemu, Andrzejowi Górskiemu podsendkowi kamiemienieckiemu z Wiślicy na ziazd pod Sandomierz posłanym dana.[...]
- ↑ Ks. Sadok Barącz, Archiwum ww. OO. Dominikanów w Jarosławiu, Lwów 1884, s. 91, 225