Jan Uliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Uliński
Herb
Dołęga
Data śmierci

1761

Jan Uliński herbu Dołęga (zm. 1761) – pułkownik królewski, stolnik kamieniecki w latach 1714–1751.

Deputat na Trybunał Główny Koronny w 1715. Poseł ziemi halickiej na sejm w 1728, 1729[1] i 1732[2] oraz na sejm elekcyjny w 1733[3]. Deputat z ziemi halickiej do pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[4]. Był konsyliarzem konfederacji województwa ruskiego, zawiązanej 10 grudnia 1733 w obronie wolnej elekcji Stanisława Leszczyńskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. III, Poznań 1856, s. 302.
  2. Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin 2005, s. 202.
  3. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony; Actum in Curia Regia Varsaviensi 1733 sub tempus moderni interregni, feria tertia in crastino festi S. Matthaei Apostoli et Evangelistae anno Domini 1733, s. 53.
  4. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 53.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731–1772, oprac. Antoni Prochaska, Lwów 1928.
  • Urzędnicy podolscy: Urzędnicy podolscy XIV­–XVIII wieku. Spisy, oprac. E. Janas, W. Kłaczewski, J. Kurtyka, A. Sochacka, pod red. A. Gąsiorowskiego, Kórnik 1998