Jaskinia w Dziurawej Skale
49°25′12″N 20°11′18″E/49,419964 20,188289| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
70 m |
| Głębokość |
17,5 m |
| Deniwelacja |
17,5 m |
| Wysokość otworów |
735 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
70 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Odkrywca |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) P-1.15 |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°25′12″N 20°11′18″E/49,419964 20,188289
| |
Jaskinia w Dziurawej Skale (Dziura w Dursztynie, Jaskinia za Piekiełkiem) – jaskinia w polskich Pieninach. Wejście do niej znajduje się w Pieninach Spiskich, poniżej zachodniego wierzchołka Dziurawej Skały, na wysokości 735 m n.p.m.n. Długość jaskini wynosi 70 metrów, a jej deniwelacja 17,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia zaczyna się kilkumetrową studzienką. Z jej dna prowadzi idący stromo w dół, wąski korytarz doprowadzający do zacisku, za którym znajduje się 2,5-metrowy próg i rozchodzące się wąskie korytarzyki[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać mleko wapienne i polewy naciekowe. Zamieszkują ją nietoperze. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znana była od dawna miejscowym góralom, głębsze jej partie spenetrował w 1954 Krzysztof Birkenmajer[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-05] (pol.).
- ↑ Józef Nyka: Pieniny. Przewodnik. Wyd. IX. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-4-8.