Jaskinia w Straszykowej Górze

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia w Straszykowej Górze
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Położenie

Ryczów, Wąwóz Ruska

Właściciel

prywatny

Długość

150 m

Głębokość

21,5 m

Ekspozycja otworów

ku SW, W

Kod

J.Cz.IV-03.13

Położenie na mapie gminy Ogrodzieniec
Mapa konturowa gminy Ogrodzieniec, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Straszykowej Górze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Straszykowej Górze”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Straszykowej Górze”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Straszykowej Górze”
Ziemia50°24′46″N 19°36′20″E/50,412778 19,605556
Multimedia w Wikimedia Commons

Jaskinia w Straszykowej Górze – jaskinia na Wyżynie Częstochowskiej, w obrębie wsi Ryczów, w województwie śląskim, powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec. Znajduje się w orograficznie lewych zboczach Wąwozu Ruska[1].

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia składa się z dwóch bardzo różniących się części. Tzw. stara jaskinia wytworzona jest w twardych wapieniach skalistych i ma postać obszernego tunelu, którego dno wznosi się do góry, a jednocześnie strop ulega obniżeniu. Od tunelu tego odchodzą krótkie odgałęzienia i kominek. Jedno z odgałęzień wychodzi na półkę skały, kominek na jej powierzchnię, pozostałe są ślepe. Odsłonięte w 1984 r. wejście do nowej jaskini to ciasny przełaz w miękkich wapieniach uławiconych. Przechodzi on w kręty tunel o wysokości około 2 m i długości 64 m. Na końcu tunel rozgałęzia się; jedno z odgałęzień jest ślepe, drugie przechodzi w komin o wysokości 18 m. W końcowej części korytarza i w jego kominie znajdują się nacieki: stalagmity o długości do 30 cm, stalaktyty, draperie, a także pizolity. Szata naciekowa dobrze zachowała się w kominie, gdyż jest on trudno dostępny, a wejście mało widoczne. Namulisko jaskini jest natomiast silnie zdewastowane[2].

Historia eksploracji[edytuj | edytuj kod]

Duży, prostokątny otwór wylotowy jaskini znajduje się w jednej ze skał w orograficznie lewym zboczu wąwozu Ruska, na wysokości około 10 m nad dnem wąwozu i jest łatwo dostępny. Z tego powodu jaskinia była znana od dawna. W czasie II wojny światowej podobno ukrywali się w niej Żydzi, co było przyczyną, że później przeszukiwali ją poszukiwacze skarbów. W 1984 roku „nowe” partie jaskini odsłonił Paweł Bednarz. W trzy lata później w namulisku tych partii odkryto kilof liczący około 80 lat, tak więc nie były to partie wcześniej nieznane[3].

Po raz pierwszy odnotował jaskinię Kazimierz Kowalski w 1951 roku[4]. Opis i plan jaskini znajduje się w wykonanej w 1991 roku dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego oraz w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska[3].

  • Otwór jaskini
    Otwór jaskini
  • Tunel za wylotem jaskini
    Tunel za wylotem jaskini
  • Tunel za wylotem jaskini
    Tunel za wylotem jaskini
  • Wylot bocznego korytarzyka
    Wylot bocznego korytarzyka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna. Mapa 1:52 000, Warszawa: ExpressMap, 2015, ISBN 978-83-88112-71-3.
  2. ↑ Jaskinia w Straszykowej Górze [online] [dostęp 2018-06-12].
  3. ↑ a b Adam Polonius, Jaskinia w Straszykowej Górze, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-12-10].
  4. ↑ Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jaskinia_w_Straszykowej_Górze&oldid=63848590”