Jaskinia w Wilczankach

Jaskinia w Wilczankach

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Wilczanki
Właściciel	prywatny
Długość	21 m
Głębokość	21,4 m
Wysokość otworów	430 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	20 m
Ekspozycja otworów	ku zachodowi
Kod	J.Olk.I-04.99
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś Jaskinia w Wilczankach
Położenie na mapie Polski Jaskinia w Wilczankach
Położenie na mapie województwa małopolskiego Jaskinia w Wilczankach
Położenie na mapie powiatu krakowskiego Jaskinia w Wilczankach
50°10′36″N 19°47′44″E
Strona internetowa

Jaskinia w Wilczankach – jaskinia typu schronisko w skałach Wilczanki w miejscowości Bębło w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś. Pod względem geograficznym znajduje się na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.

Opis jaskini

Jaskinia ma w skałach otwór o zachodniej ekspozycji. Z otworu opada niski korytarz, który zakręca na północ i zwęża się. Za zwężeniem jest salka o wysokości 1,7 m. W salce na wysokości 1,3 m jest okienko, za którym ciągnie się rozmyta szczelina o dwumetrowej wysokości. W pewnym miejscu szczelina rozszerza się i jest następne ciasne okienko, a za nim rozwidlenie. Ciasna szczelina ciągnie się dalej w północno-wschodnim kierunku. Po trzech metrach szczelinę zamykają nacieki. Od rozwidlenia w kierunku północnym biegnie skalna rura, która wkrótce zakręca i poprzez niemożliwe do przejścia okienko łączy się z końcem jaskini. Ponadto od korytarza jaskini odbiegają krótkie, ślepo zakończone boczne rury krasowe.

Jest to jaskinia krasowa, która utworzyła się w późnojurajskich wapieniach skalistych wskutek przepływu wód w strefie freatycznej. Na jej stropie i ścianach są nacieki grzybkowe, stare polewy krystaliczne i mleko wapienne. Sucha jest tylko jej początkowa część do salki, głębiej jaskinia jest całkowicie wilgotna i bez przewiewu. Rozproszone światło słoneczne dociera tylko do pierwszego zakrętu. Przy otworze rozwijają się na ścianach i stropie jaskini glony, mchy i porosty. Ze zwierząt obserwowano komary, muchówki, motyle szczerbówka ksieni i paśnik jaskiniowiec, ślimaki i pająki, w tym z rodzaju Meta. Namulisko jaskiniowe składa się z wapiennego gruzu, ziemi i gliny. Dużo jest na nim kości współczesnych zwierząt, prawdopodobnie przywleczonych tu przez borsuki i lisy. Były to m.in. kości gryzoni i ptaków, w tym kaczki.

Otwór jaskini znalazł J. Nowak latem 2012 r. Pogłębił wstępną część korytarza, następnie wraz z innymi grotołazami dokonał przejścia jaskini.

• 
  Skałki z otworem jaskini
• 
  Otwór
• 
  Początek korytarza

W Wilczankach znajdują się jeszcze cztery inne jaskinie: Koleba w Wilczankach, Schronisko w Wilczankach Pierwsze, Schronisko w Wilczankach Drugie, Schronisko w Wilczankach Trzecie.