Jean-Paul Benoit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Paul Benoit
Data i miejsce urodzenia

28 września 1936
Marennes

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, urzędnik państwowy

Alma Mater

Université Paris-Panthéon-Assas, Instytut Nauk Politycznych w Paryżu

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1989–1994)

Partia

Partia Radykalna, Partia Socjalistyczna, Stowarzyszenie Demokratów

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)

Jean-Paul Benoit (ur. 28 września 1936 w Marennes) – francuski polityk, prawnik i urzędnik państwowy, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach naukowych. Studiował prawo publiczne i politologię na Université Paris-Panthéon-Assas, został następnie absolwentem Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu[1]. Wykładał politykę międzynarodową i afrykanistykę na Université de Paris V. Podjął następnie pracę w biurze prefekta departamentu Côtes-du-Nord oraz sekretarza generalnego w Algierii. Później zatrudniony w strukturach ministerstw spraw wewnętrznych, zagranicznych i handlu zagranicznego, został szefem gabinetu ministra ds. kooperacji oraz członkiem zespołu negocjującego akcesję Wielkiej Brytanii. W latach 1982–1992 był dyrektorem generalnym OCIRP[2], państwowym organem zajmującym się emeryturami i rentami, w 2002 rozpoczął prowadzenie praktyki adwokackiej[3]. Został dyrektorem instytucji kulturalnej Maison de l’Afrique[4] i fundacji Fondation entreprises et performances[5], a także członkiem Académie des sciences d'outre-mer. Opublikował trzy książki poświęcone Europie i Afryce.

Początkowo działał w Partii Radykalnej, ok. 1988 pełnił funkcję jej wiceprezesa[5]. W 1989 z ramienia Partii Socjalistycznej uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do frakcji socjalistycznej, w trakcie kadencji został członkiem ugrupowania Stowarzyszenie Demokratów, kierowanego przez Michela Durafoura i następnie Jacques’a Pelletiera[6].

Kawaler Legii Honorowej i Orderu Palm Akademickich. Otrzymał także Order Narodowy Zasługi[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jean-Paul Benoit. benoit-associes.com. [dostęp 2022-11-12]. (fr.).
  2. ↑ Publikacja okolicznościowa z okazji 50-lecia OCIRP. ocirp.fr, 46. [dostęp 2022-11-12]. (fr.).
  3. ↑ a b Benoit Jean-Paul. academieoutremer.fr. [dostęp 2022-11-12]. (fr.).
  4. ↑ Stopka redakcyjna. „Revue des Deux Mondes”, s. 4, 1988. ISSN 0035-1962. 
  5. ↑ a b Jean-Paul Benoit. librairienouvelle.com. [dostęp 2022-11-12]. (fr.).
  6. ↑ Jean-Paul Benoit. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-11].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Paul_Benoit&oldid=71802140”