Jechiel Górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jechiel Górny pseud. „Jur” (ur. w 1908, zm. 10 maja 1943) – polsko-żydowski działacz polityczny, współpracownik organizacji Oneg Szabat oraz uczestnik powstania w getcie warszawskim[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Fragment Pomnika Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego, na którym został upamiętniony między innymi Jechiel Górny

W 1939 przeprowadził się z Kalisza do Warszawy[3]. W getcie pracował jako robotnik w szopie Landaua[2]. Podobnie jak Emanuel Ringelblum należał do partii Poalej Syjon-Lewica i prawdopodobnie za sprawą tej działalności został zaangażowany do Oneg Szabat, w ramach której zajmował się sprawami dokumentacyjno-ewidencyjnymi, przeprowadzał wywiady, pisał własne teksty i katalogował zbiory. Był autorem wielu kopii dokumentów złożonych w archiwum getta warszawskiego (zachowało się ponad 70 dokumentów spisanych/przekopiowanych przez niego). W trakcie pobytu w getcie prowadził również dziennik. Był również autorem jednego z pierwszych opisów akcji ze stycznia 1943 roku[3].

W trakcie powstania w getcie warszawskim z kwietnia i maja 1943 roku walczył w oddziale Poalej Syjon-Lewicy dowodzonym przez Hersza Berlińskiego[3]. Zginął w trakcie próby wyjścia z getta przy ul. Prostej w dniu 10 maja 1943[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Info. na str. poświęconej historii Oneg Szabat redagowanej przez Żydowski Instytut Historyczny. [dostęp 2009-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-08)].
  2. a b c Imię: Jechiel Nazwisko: Górny (2). new.getto.pl. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  3. a b c Jachiel Górny. onegszabat.org. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).