Jens Frederick Larson
| 9 zwycięstw | |
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
architekt |
Jens Frederick Larson (ur. 10 sierpnia 1891 w Bostonie, zm. 6 maja 1981 w Winston-Salem) – amerykański as myśliwski okresu I wojny światowej. Odniósł 9 zwycięstw powietrznych.
Był synem Leonarda Larsona, rzeźbiarza z Bostonu. Ukończył Harvard Graduate School of Applied Sciences. Przed wybuchem wojny pracował w Kanadzie w firmie architektonicznej Brown and Vallence w Montrealu, następnie pracował w Szkocji dla Jamesa Burneta i w Londynie dla Edwarda Colcuta, prezesa Royal Institute of British Architects. Tuż przed wybuchem I wojny światowej powrócił do Kanady[1].
Zaciągnął się do armii kanadyjskiej w 1915 roku. Służył w artylerii do momentu przeniesienia do Royal Flying Corps – 19 października 1916 roku. Był jednym z pilotów, którzy zostali skierowani do No. 84 Squadron RAF w momencie jego utworzenia.
Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł nad 26 listopada 1917 roku nad niemieckim samolotem Albatros D.V w okolicach Fonsomme. Ostatnie zwycięstwo powietrzne odniósł 6 kwietnia 1918 roku. Wszystkie zwycięstwa odniósł na samolocie Royal Aircraft Factory S.E.5.
Po zakończeniu wojny Larson powrócił do Stanów Zjednoczonych i został znanym architektem. Był współwłaścicielem firmy Larson & Wells.
Zmarł w 1981 roku w Winston-Salem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Norman L. R. Franks: American Aces of World War I (Osprey Aircraft of the Aces No 42). Osprey Publishing, 2001. ISBN 1-85532-961-1.
- The Aerodrome: Jens Frederick Larson (lista zwycięstw). [dostęp 2010-08-23]. (ang.).
- Council of Independent Colleges Historic Campus Architecture Project: Larson, Jens Frederick. [dostęp 2010-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 sierpnia 2011)]. (ang.).