Job van Meekeren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Job Janszoon van Meekeren (ur. 1611, zm. 6 grudnia 1666) – holenderski chirurg.

Uczył się medycyny u Nicolaesa Tulpa. W 1635 roku został chirurgiem i praktykował w rodzinnym Amsterdamie jako chirurg miejski i chirurg admiralicji. Szybko zyskał sławę; Nicolaas Tulp określił go jako „chirurgis industrius”, a Albrecht von Haller – „celebris et candidus chirurgus”.

Opisał torbiel śledziony („milde Wassersucht”), ulepszył technikę bezkrwawej amputacji kończyn i obmyślił przyrząd do odbarczenia hypopyon. Szczególnie interesował się chirurgią ręki[1].

Meekeren jako pierwszy opisał przeszczep kości; w swojej książce pisze, że czytał list do wielebnego Engeberta Sloota z Sloterdijk autorstwa Johna Kraanwinkela, misjonarza przebywającego w Rosji, gdzie wykonano operację. Kraanwinkel opisał przypadek rosyjskiego żołnierza, któremu pourazowy ubytek w kostnej pokrywie czaszki wypełniono fragmentem kości psa. Mimo że przeszczep się przyjął a rana doskonale zagoiła, cerkiew nakazała usunięcie przeszczepu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B Haeseker. Mr. Job van Meekeren (1611-1666) and surgery of the hand. „Plast Reconstr Surg”. 82 (3), s. 539-46, Sep 1988. PMID: 3043489. 

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • Heel- en geneeskonstige aanmerkingen. Amsterdam, C. Commelijn, 1668

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]