José Carlos Pinto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Carlos Pinto
Pełne imię i nazwisko

José Carlos Pinto Samayoa

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1993
San Luis Jilotepeque

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Comunicaciones

Numer w klubie

6

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2010 Sacachispas
2010–2011 San Pedro
2012–2013 Malacateco 58 (0)
2014–2015 Municipal 32 (0)
2015–2020 Antigua GFC 210 (2)
2020–2021 Comunicaciones 50 (0)
2022 Tacuary 13 (0)
2022– Comunicaciones 51 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012  Gwatemala U-20 2 (0)
2015  Gwatemala U-23
2016–  Gwatemala 51 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023.

José Carlos Pinto Samayoa (ur. 16 czerwca 1993 w San Luis Jilotepeque) – gwatemalski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Gwatemali, od 2022 roku zawodnik Comunicaciones.

Profesjonalnym piłkarzem był również jego wuj Manuel Vásquez (zawodnik m.in. Jalapy i Mictlán)[1].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Pinto pochodzi z miasteczka San Luis Jilotepeque w departamencie Jalapa[2]. Jego rodzice byli rolnikami oraz prowadzili hodowle zwierząt[3]. Ma dwóch braci i dwie siostry[2]. Treningi piłkarskie zaczynał w młodzieżowym zespole Moscos, a następnie trenował w akademii klubu Deportivo Jalapa[2]. Początkowo występował na pozycji środkowego pomocnika i dopiero później przekwalifikowano go na środkowego obrońcę[2]. Jako nastolatek przeniósł się do miasta Chiquimula, by ukończyć tam szkołę średnią[4]. Po pomyślnie zdanych testach dołączył do tamtejszej drugoligowej drużyny CSD Sacachispas, w której zadebiutował w wieku 15 lat[1]. Wywalczył z nią mistrzostwo drugiej ligi (Clausura 2010), lecz wobec porażki w barażu nie udało mu się awansować na najwyższy szczebel[1]. Później został sprowadzony przez Adána Paniaguę, swojego byłego trenera z Sacachispas, do innego drugoligowca, Deportivo San Pedro[4].

Podczas gry w drugiej lidze Pinto miał oferty z pierwszoligowych Deportivo Mictlán i CD Heredia, lecz za namową rodziców zdecydował się pozostać w Chiquimuli i ukończyć szkołę średnią[4]. Ostatecznie trafił do Deportivo Malacateco, w którego barwach zadebiutował w gwatemalskiej Liga Nacional 15 stycznia 2012 w przegranym 0:2 spotkaniu z Juventudem Retalteca[2]. Po dwóch latach w Malacateco przeniósł się do krajowego potentata CSD Municipal, z którym zdobył trzy z rzędu wicemistrzostwa Gwatemali (Clausura 2014, Apertura 2014, Clausura 2015). Nie miał jednak mocnej pozycji w składzie[5], wobec czego nie przyjął oferty przedłużenia kontraktu[4].

W lipcu 2015 Pinto odszedł do niżej notowanego Antigua GFC[4]. Jego barwy reprezentował przez pięć lat, zdobywając cztery mistrzostwa Gwatemali, pierwsze w historii klubu (Apertura 2015, Apertura 2016, Apertura 2017, Clausura 2019) oraz jedno wicemistrzostwo (Apertura 2019). Był czołowym piłkarzem drużyny prowadzonej najpierw przez Mauricio Tapię, a następnie przez Antonio Torresa Servína, a gwatemalskie media określały go jako „serce defensywy”[6]. Premierowego gola w lidze strzelił 14 lutego 2018 w wygranym 3:2 meczu z Municipalem. Przez ostatni rok pełnił rolę kapitana zespołu, przejmując tę funkcję po José Manuelu Contrerasie[7]. Nie doszedł z Antiguą do porozumienia w kwestii przedłużenia kontraktu[8].

W czerwcu 2020 Pinto jako wolny zawodnik przeszedł do Comunicaciones FC[8].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2012 Pinto w barwach reprezentacji Gwatemali U-20 rozegrał obydwa mecze w nieudanych dla Gwatemalczyków kwalifikacjach do Mistrzostw CONCACAF U-20. Ponadto po spotkaniu z Panamą (0:1) za udział w pomeczowej bójce został zdyskwalifikowany przez UNCAF na 6 meczów międzypaństwowych[9].

W sierpniu 2015 Pinto znalazł się w ogłoszonym przez Carlosa Ruiza składzie reprezentacji Gwatemali U-23 na środkowoamerykańskie preeliminacje do Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro[10]. Jego zespół uległ w barażowym dwumeczu Kostaryce (0:0, 0:1) i odpadł z dalszej rywalizacji.

Pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji Gwatemali Pinto otrzymał w sierpniu 2015 od selekcjonera Ivána Franco Sopegno na mecz towarzyski z USA (0:4)[11]. Zadebiutował w niej jednak dopiero za kadencji Waltera Claverí, 28 maja 2016 w przegranym 1:7 sparingu z Armenią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Carlos Vicente: José Carlos Pinto un jugador fundamental para Antigua GFC. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 26 stycznia 2017. [dostęp 2020-11-20]. (hiszp.).
  2. ↑ a b c d e Rudy Martínez: Los datos que no se conocían de José Carlos Pinto, el nuevo defensa de Comunicaciones. [w:] ESPN [on-line]. espn.com.mx, 10 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-20]. (hiszp.).
  3. ↑ Claudia Castro Cifuentes: La vida en el campo, la otra pasión de José Carlos Pinto, capitán de Antigua. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 20 kwietnia 2020. [dostęp 2020-11-20]. (hiszp.).
  4. ↑ a b c d e José Carlos Pinto y su historia con el futbol. [w:] Antorcha Deportiva [on-line]. antorchadeportiva.com, 5 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  5. ↑ José Carlos Pinto. [w:] Prensa Libre [on-line]. pressreader.com, 9 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  6. ↑ Edwin Fajardo: El corazón de la zaga antigüeña se siente orgulloso por sus tres títulos con los coloniales. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 20 grudnia 2017. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  7. ↑ Mynor Sandoval: José Pinto, el fichaje más esperado de Comunicaciones para la temporada 2020-2021. [w:] ESPN [on-line]. espn.com.gt, 8 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  8. ↑ a b Christopher Chang: Oficial. José Carlos Pinto es nuevo jugador de Comunicaciones. [w:] Emisoras Unidas 89.7FM [on-line]. emisorasunidas.com, 8 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  9. ↑ UNCAF issues bans for U-20 brawl. [w:] CONCACAF [on-line]. Wayback Machine, 2 sierpnia 2012. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  10. ↑ Marcela Morales: Selección Sub 23 están obligados a dar el primer paso. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 19 sierpnia 2015. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).
  11. ↑ Guatemala viajó a Estados Unidos y se concentrará en Nashville. [w:] TUDN [on-line]. tudn.com, 1 lipca 2015. [dostęp 2020-11-21]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Gwatemali
Skład reprezentacji Gwatemali na Złotym Pucharze CONCACAF 2021

Gwatemala

Skład reprezentacji Gwatemali na Złotym Pucharze CONCACAF 2023

Gwatemala

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=José_Carlos_Pinto&oldid=72130176”