Juan Jiménez Martín
 W haremie (1901) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Juan Jiménez Martín – hiszpański malarz pochodzący z prowincji Ávila[1].
Studiował malarstwo w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, gdzie był uczniem artystów takich jak Federico Madrazo, Carlos Luis de Ribera y Fieve i Carlos de Haes. W latach 1882-86 przebywał na stypendium w Rzymie, gdzie poznał malarza Marià Fortuny i pod jego wpływem zainteresował się tematyką orientalną. Odwiedził Florencję, Wenecję i Neapol, gdzie namalował liczne pejzaże. Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. III medal na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych za obraz La Catedral de Ávila w 1901 roku.
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- En la huerta
- Tocador de un dama romana
- Baile de máscaras
- Dama leyendo una carta
- Doña Jimena Blázquez
- Estudio del Natural
- La despedida
- Señora socorriendo a su hijo en la playa
- La presentación de Rinconete y Cortadillo a Manipondio
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Inmaculada Concepción Rodríguez Aguilar: La pintura sevillana(1900-1936): Arte y cultura en la prensa. Sewilla: Uniwersytet w Sewilli, 2000, s. 458. ISBN 84-4720-576-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 345. ISBN 12-746-9165-6.