KH-7 35
.jpg)
| |
| Inne nazwy |
Gambit-1 35, Mission 4035, OPS 1890 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1966-109A |
| Indeks NORAD |
S02606 |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Model satelity | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
137 km |
| Apogeum |
388 km |
| Okres obiegu |
89,7 min |
| Nachylenie |
104,6° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
5 grudnia 1966 21:07 UTC |
| Powrót do atmosfery |
14 grudnia 1966 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
2000 kg |
KH-7 35 – amerykański satelita rozpoznawczy; trzydziesty piąty statek serii KeyHole-7 GAMBIT programu CORONA. Jego zadaniem było wykonywanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o rozdzielczości przy gruncie około 46 cm.
Budowa i działanie[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova charakteryzujący się ogniskową 1955,8 mm[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było dzięki zestawowi czujników; żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych[2]. Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, lądowała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i była przechwytywana podczas opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot.
Misja[edytuj | edytuj kod]
Misja rozpoczęła się 5 grudnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską 35. satelitę z serii KH-7. Po znalezieniu się na orbicie KH-7 35 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-109A[3].
KH-7 35 pozostawał na orbicie 8 dni[4], w którym to czasie wykonał 131 okrążeń Ziemi[5].
22 lutego 1995 roku prezydent Bill Clinton podpisał rozporządzenie wykonawcze 12951 odtajniające 860 tysięcy zdjęć wykonanych w latach 1960-1980 przez wojskowe satelity wywiadowcze. Kolejną partię zdjęć odtajniono w 2002 roku. Archiwalne zdjęcia są wykorzystywane m.in. przez archeologów, geologów i historyków[6].
Satelita spłonął w atmosferze 14 grudnia 1966 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 8.
- ↑ The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 9.
- ↑ a b Trajectory details KH 7-35 [online] [dostęp 2023-12-10] (ang.).
- ↑ The Gambit story ↓, s. 62.
- ↑ The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 464.
- ↑ Declassified Intelligence Satellite Photographs [online] [dostęp 2023-12-10] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A History of Satellite Reconnaissance Volume III A. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- The Gambit story. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- Critical to us security: The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- Declassified Intelligence Satellite Photographs. researchgate.net. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- KH-7 Camera System. nro.gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- Gunter Krebs: KH-7. Gunter's Space Page. [dostęp 2023-12-23]. (ang.).
- Mark Wade: KH-7. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- Jonathan McDowell: Satcat. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
- Orbital information KH 7-35. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-07-14]. (ang.).
