Kamień runiczny z Pilgårds

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamień runiczny z Pilgårds na XIX-wiecznej rycinie

Kamień runiczny z Pilgårds (G 280) – kamień runiczny pochodzący z miejscowości Pilgårds na Gotlandii, będący świadectwem podróży skandynawskich wikingów szlakiem wschodnim biegiem Dniepru na południe[1].

Datowany na koniec X wieku kamień został wykonany z czerwonego kwarcytu i ma 60 cm wysokości[2]. Odkryty został w 1870 roku na farmie w Pilgårds, pięć lat później umieszczono go w zbiorach Muzeum Gotlandzkiego (Gotlands Fornsal), gdzie znajduje się pod numerem inwentarzowym 625[2][3]. Na powierzchni kamienia wyryta jest, w siedmiu pionowych rzędach[4], inskrypcja o treści:

biarfaa : statu : sis[o] stain
hakbiarn : bruþr
ruþuisl : austain : imuar
is af[a] : st[ai]n[a] : stata : aft : raf[a]
su[þ] furi : ru[f]staini : kuamu
uit i aifur : uifil
[ba]uþ [u=m][2]

co znaczy:

Ten jasno pomalowany kamień ustawił Hegbjarn i jego bracia Rodvisl, Öystein i Emund ku pamięci Rafna, który zginął na południe od Rufstein. Dotarł on aż do Aifor. Vifil wydał rozkaz[1].

Pojawiające się w tekście skandynawskie nazwy Aifor i Rufstein to odpowiednio jeden z porohów na Dnieprze, Nenasyteć, i jego pierwsza skała, Rwanyj Kamiń[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 351.
  2. a b c G 280. christerhamp.se. [dostęp 2014-09-17]. (szw.).
  3. RAÄ-nummer Boge 97:1. fmis.raa.se. [dostęp 2014-09-17]. (szw.).
  4. a b Gutarnas Aifur. guteinfo.com. [dostęp 2014-09-17]. (szw.).