Kamień runiczny z Tjängvide
Kamień runiczny z Tjängvide (G 110) – datowany na VIII wiek kamień runiczny, pochodzący z Tjängvide na Gotlandii[1].
Kamień został znaleziony w 1844 roku na farmie w Tjängvide, od 1869 roku znajduje się w zbiorach Muzeum historycznego w Sztokholmie[2]. Wykonany z bloku wapiennego, ma 1,70 m wysokości i 1,20 m szerokości. Jego spodnia część jest zniszczona, pierwotnie głaz miał przypuszczalnie wysokość ok. 2,5 metra[3].
W górnej części kamienia przedstawiona została scena, w której walkiria wita rogiem z napojem podążającego do Walhalli poległego woja[1]. Mężczyzna dosiada Sleipnira, ośmionogiego konia należącego do boga Odyna[3][4]. Po lewej stronie tej sceny wyryto częściowo nieczytelną inskrypcję o treści:
- fuorkhn... ...fuþr-...[2]
której początek to pierwsze litery fuþarku[1]. W dolnej części kamienia znajduje się natomiast wizerunek statku, w którym znajduje się grupa zbrojnych przewożąca zmarłego w zaświaty[1]. Na prawo od statku znajduje się uszkodzona inskrypcja o treści:
- ... (r)aisti stain in aft iurulf bruþur sin ÷ sikuif(i)r(t)(u)(a)(n)k(i)sifil[2]
co znaczy:
- ... wzniósł ten kamień dla Hjorulfa, swego brata[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 344.
- ↑ a b c G 110. christerhamp.se. [dostęp 2014-12-28]. (szw.).
- ↑ a b Tjängvidestenen [online], web.archive.org, 27 czerwca 2018 [dostęp 2023-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-27].
- ↑ Krigare på Sleipner. historiska.se. [dostęp 2014-12-28]. (szw.).