Kamień runiczny z Valleberga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamień runiczny z Valleberga

Kamień runiczny z Valleberga (DR 337) – kamień runiczny znajdujący się obecnie w Lund w szwedzkiej prowincji Skania[1].

Pochodzący z XI wieku[2] granitowy głaz ma 1,75 m wysokości i 0,7 m szerokości[1]. Po raz pierwszy wzmiankowany jest w XVII wieku, znajdował się wówczas w miejscowości Valleberga w południowo-wschodniej Skanii[2][3]. Zgodnie z zapisem z 1845 roku kamień był uszkodzony, pęknięty na dwie części. Górną część, wówczas zaginioną, odnaleziono w 1869 roku[2]. W 1876 roku głaz został przeniesiony do Lund, gdzie ustawiono go na sztucznym wzgórzu Lundagård przed głównym budynkiem tamtejszego uniwersytetu[2][3].

Na kamieniu wyryta jest inskrypcja, upamiętniająca członków angielskiej drużyny Knuta Wielkiego:

: suin : auk : þurgutr : kiaurþu : kubl : þisi ¶ eftiR : mana ¶ auk * suina
kuþ : hialbi : siaul : þeRa : uel : ian : þeR : likia : i : luntunum[3]

co znaczy:

Svend i Thorgot wznieśli te kamienie na pamiątkę Manne i Svenne. Niech Bóg ma ich dusze w opiece. Ich ciała zostały w Londynie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b RAÄ-nummer Lund 9:6. fmis.raa.se. [dostęp 2016-03-13]. (szw.).
  2. a b c d Marit Åhlén: Världsvana vikingar kunde visa vägen. spraktidningen.se. [dostęp 2016-03-13]. (szw.).
  3. a b c DK Sk 42. christerhamp.se. [dostęp 2016-03-13]. (szw.).
  4. Else Roesdahl: Historia wikingów. Łódź: Wydawnictwo Marabut, 1996, s. 218. ISBN 83-85893-37-7.