Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22 we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22
Symbol zabytku nr rej. A/1353 z 28.09.2009[1]
Ilustracja
Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

św. Antoniego 22

Typ budynku

kamienica

Kondygnacje

cztery

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22”
Ziemia51°06′33,01″N 17°01′30,32″E/51,109170 17,025090

Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22 – zabytkowa kamienica przy ulicy św. Antoniego we Wrocławiu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Murowana kamienica na działce nr 22 została wzniesiona w XVI wieku; jest widoczna na planach Wrocławia z 1587 roku. Była to kamienica szczytowa, dwukondygnacyjna. Z tego okresu pochodzi zachowany kamienny portal datowany na rok ok. 1600. Kolejna gruntowna przebudowa miała miejsce w 1853 roku. Autorem projektu był C. Weigelt, a inwestorem właściciel budynku Carl Oels. Kamienica została podniesiona o dwie kondygnacje, wykonano nową klatkę schodową. Elewacja pięcioosiowej kamienicy zyskała neoklasycystyczne formy. W osi zachodniej znajdował się portal prowadzący do sieni przejazdowej. W części parterowej umieszczono lokal usługowy a na wyższych kondygnacjach mieszkania czynszowe[2]. Inny bardziej znaczący remont miał miejsce w 1880 roku[3].

Po 1945[edytuj | edytuj kod]

Działania wojenne w 1945 roku nie zniszczyły kamienicy. Wejściowy portal piaskowy, częściowo uszkodzony, został otynkowany. W 2014 roku kamienica została odrestaurowana. Przywrócono dawny wygląd portalu wejściowego oraz odtworzono brakujące elementy. W sieni odkryto kamienne zdobienia. Elewacja odzyskała pierwotną kolorystykę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]