Kanał Polesski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanał Polesski
Полесский канал
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Lata budowy

1689–1697

Długość

19 km

Początek
Akwen

Niemonin

współrzędne

54°58′50″N 21°17′19″E/54,980556 21,288611

Koniec
Akwen

Dejma

Miejsce

Polessk

współrzędne

54°51′55″N 21°06′53″E/54,865278 21,114722

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „początek”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „początek”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „koniec”

Kanał Polesski (ros. Полесский канал, niem. Großer Friedrichsgraben) – kanał w obwodzie królewieckim, łączący rzeki Dejma i Niemonin, wybudowany wzdłuż wybrzeża Zalewu Kurońskiego do połączenia systemów wodnych Pregoły i Niemna.

Od księcia Prus Fryderyka Wilhelma I zw. Wielkim Elektorem Philippe de la Chièze otrzymał w 1671 roku zlecenie (w formie umowy) budowy kanału. Po jego śmierci w 1673 roku zadanie przejęła wdowa i ponownie mężatka, Katharina Truchseß zu Waldburg. Pierwszy kanał (Kleiner Friedrichsgraben, Mały Przekop Fryderyka, немонинский канал) został ukończony w latach 1675–1683 i obejmował sześciokilometrowy szlak od Gilgi do rzeki Niemonina. W latach 1689–1697 zbudowano kolejny, dziewiętnastokilometrowy kanał (Großer Friedrichsgraben, Wielki Przekop Fryderyka, Полесский канал) między Niemoninem a Dejmą. Za działanie zezwolono jej pobierać cło za użytek kanału; już jednak w 1710 roku kanał został upaństwowiony.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]