Władcy Prus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk I
Fryderyk Wilhelm I
Fryderyk II Wielki
Fryderyk Wilhelm III
Fryderyk Wilhelm IV
Wilhelm I
Fryderyk III
Wilhelm II

Księstwo Pruskie (1525–1618)[edytuj | edytuj kod]

Hohenzollernowie[edytuj | edytuj kod]

Władca Lata panowania
Albrecht 1525–1568
Albrecht Fryderyk 1568–1618
Jerzy Fryderyk von Ansbach Regent 1578–1603
Joachim Fryderyk Regent 1603–1608
Jan Zygmunt Regent 1608–1618

Księstwo Pruskie w unii z Brandenburgią (1618-1701)[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Albrechta Fryderyka w 1618 roku doszło do powstania unii Prus z Brandenburgią jako Brandenburgia-Prusy.

Hohenzollernowie[edytuj | edytuj kod]

Władca Lata panowania
Jan Zygmunt 1618–1620
Jerzy Wilhelm 1620–1640
Fryderyk Wilhelm I
Wielki Elektor
1640–1688
Fryderyk III 1688–1701

Królestwo Prus (1701–1918)[edytuj | edytuj kod]

Hohenzollernowie[edytuj | edytuj kod]

Władca Lata panowania
Fryderyk I 1701–1713
Fryderyk Wilhelm I 1713–1740
Fryderyk II Wielki 1740–1786
Fryderyk Wilhelm II 1786–1797
Fryderyk Wilhelm III 1797–1840
Fryderyk Wilhelm IV 1840–1861
Wilhelm I 1861–1888
cesarz niemiecki od 1871
Fryderyk III 1888
cesarz niemiecki
Wilhelm II 1888–1918

cesarz niemiecki

Tytuł królewski[edytuj | edytuj kod]

  • Fryderyk I oraz Fryderyk Wilhelm I posługiwali się tytułem króla w Prusach (a nie króla Prus), gdyż Pomorze Gdańskie, uznawane za część historycznych Prus (należały do państwa zakonu krzyżackiego), było częścią Rzeczypospolitej, a królowie polscy używali tytułu książąt pruskichHohenzollernowie uważali więc, że nie panują nad całymi Prusami. Tak tłumaczyli się sami Hohenzollernowie, jednak prawda była odrobinę inna: gdy Fryderyk I starał się o koronę królewską, musiał uzyskać formalną zgodę swojego zwierzchnika, cesarza. Dlatego Fryderyk zabiegał o przyjaźń cesarza i zawsze występował przeciw jego wrogom (m.in. przeciw Francji, potem wspierał go w wojnie o sukcesję hiszpańską). Leopold Habsburg ostatecznie zgodził się na koronację, ale poza granicami Rzeszy oraz z zastrzeżeniem, że Hohenzollernowie będą jedynie „królami w Prusach” – co miało podkreślić, że królewski tytuł Fryderyk nosi poza cesarstwem, w nim bowiem prym wiedzie dom austriacki.
  • Fryderyk II Wielki nie miał skrupułów poprzedników i przyjął tytuł króla Prus w 1772 roku. W tym samym roku w wyniku I rozbioru Polski Prusy opanowały Pomorze Gdańskie.
  • Rzeczpospolita uznała ten tytuł królewski Hohenzollernów w czasie bezkrólewia w 1764 (w wyniku rosyjskiego i pruskiego przekupstwa), zaś Stolica Apostolska w 1787 po objęciu władzy przez Fryderyka Wilhelma II.
  • Ceremonię koronacji królewskiej przeprowadzono jedynie w przypadku Fryderyka I (18 stycznia 1701) oraz Wilhelma I (18 października 1861). Obydwie ceremonie odbyły się w Królewcu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]