Kardynałowie z nominacji Lucjusza III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Papież Lucjusz III (1181-1185) mianował 15 nowych kardynałów:

Nominacje 22 maja 1182[edytuj | edytuj kod]

  • Pedro de Cardona, arcybiskup elekt Toledo, subdiakon S.R.E., opat Husillos – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso, zm. 26 czerwca 1182
  • Hugo Etherianus – kardynał diakon S. Angelo (22 maja 1182), zm. w sierpniu 1182

Nominacje 18 grudnia 1182[edytuj | edytuj kod]

  • Uberto Crivelli, archidiakon Mediolanu – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso; od 9 stycznia 1185 także abp Mediolanu; od 25 listopada 1185 papież Urban III, zm. 20 października 1187
  • Soffredo CanReg, kanonik kapituły w Pistoia – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (20 lutego 1193), zm. 14 grudnia 1210
  • Bobo – kardynał diakon S. Angelo, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (12 marca 1188), kardynał biskup Porto e S. Rufina (maj 1189), zm. 1189
  • Ottaviano di Paoli, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco, następnie kardynał biskup Ostia e Velletri (maj 1189), zm. 5 kwietnia 1206.
  • Gerardo CanReg, kanonik kapituły w Lukce, kamerling św. Kościoła Rzymskiego – kardynał diakon S. Adriano, zm. 1208
  • Albino CanReg – kardynał diakon S. Maria Nuova, następnie kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme (16 marca 1185), kardynał biskup Albano (maj 1189), zm. 1196
  • Pandolfo Roberti CanReg, kanonik kapituły w Lukce – kardynał prezbiter Ss. Apostoli, zm. 1210

Nominacja w 1184[edytuj | edytuj kod]

Nominacje 16 marca 1185[edytuj | edytuj kod]

  • Melior OSBVall, kamerling św. Kościoła Rzymskiego – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo, zm. 1197
  • Adelardo Cattaneo, kanonik kapituły w Weronie – kardynał prezbiter S. Marcello, następnie kardynał i biskup Werony (listopad 1188), zm. 1214
  • Rolando, subdiakon S.R.E., biskup elekt Dol-de-Bretagne – kardynał diakon S. Maria in Portico, zm. 18 grudnia (?) 1187
  • Pietro Diana, subdiakon S.R.E., prepozyt kolegiaty S. Antonino w Piacenzie – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał prezbiter S. Cecilia (12 marca 1188), zm. 1207
  • Radulf Nigellus – kardynał diakon S. Giorgio, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (12 marca 1188), zm. 30 grudnia 1188

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elfriede Kartusch, Das Kardinalskollegium in der Zeit von 1181-1227, Wiedeń 1948
  • Ian Stuart Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and innovations, Cambridge University Press 1990
  • Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
  • Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984
  • Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Tybinga 1963
  • Philipp Jaffé, Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, vol. II, Lipsk 1888