Kazimierz Baranowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Baranowski
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1819
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1862
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek

grobowiec na cmentarzu Powązkowskim

Kazimierz Baranowski (ur. 4 marca 1819 w Warszawie, zm. 13 kwietnia 1862) – skrzypek, koncertmistrz Opery w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn lutnika i fabrykanta instrumentów muzycznych. Jego nauczycielem gry na skrzypcach był Ksawery Oleśkiewicz, ceniony wówczas skrzypek. W 1827 r., jako ośmiolatek, wystąpił na scenie Teatru Narodowego, a w 1837 r. został członkiem orkiestry Teatru Wielkiego w Warszawie. Swój talent rozwijał pod okiem szefa orkiestry operowej - Bielawskiego, po którego śmierci objął stanowisko pierwszego solisty. Był członkiem Archikonfraterni Literackiej.

Pogrzeb Kazimierza Baranowskiego odbył się 15 kwietnia w kościele św. Antoniego. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod katakumbami-1-149/150)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: HELENA BARANOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1851-1890. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1981, ISBN 83-06-00465-5