Klasyfikacja fasetowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klasyfikacja fasetowa – analityczno-syntetyczna klasyfikacja polihierarchiczna, której kategorie klasy lub podklasy wynikają z zastosowania wielu różnych kryteriów podziału[1]. Klasyfikacje fasetowe mogą być mono- lub wielorelacyjne[2].

W 1933 r. Shiyali Ramamrita Ranganathan zaproponował pierwszą klasyfikację fasetową – klasyfikację dwukropkową.

Klasyfikacje fasetowe pozwalają na przypisanie jednego obiektu do wielu kategorii. Porządek faset jest jasno określony: fasety wzajemnie się wykluczają i wspólnie wyczerpują różne aspekty metadanych obiektów[3].

Klasyfikacje częściowo fasetowe[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacjami częściowo fasetowymi nazywa się takie częściowo wyliczające języki klasyfikacyjne, w których słownictwo zorganizowane jest w strukturze monohierarchicznej, a słownictwo pomocnicze – w odrębnych drzewach klasyfikacyjnych monohierarchicznych. Klasyfikacjami częściowo fasetowymi są m.in. UKD i Klasyfikacja Dziesiętna Deweya[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Faseta. [w:] Sternik [on-line]. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2014-04-13]. (pol.).
  2. a b Barbara Sosińska-Kalata: Klasyfikacja i organizacja wiedzy: Podstawowe pojęcia klasyfikacji. Struktury klasyfikacyjne. [w:] Przetwarzanie informacji IV [on-line]. 2011/2012. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)]. (pol.).
  3. Arlene G. Taylor: Introduction to cataloging and classification. Libraries Unlimited, 2006. ISBN 1-59158-235-0.