Kleje do protez
Kleje do protez (właściwa nazwa to środki adhezyjne) służą do poprawy utrzymania protez akrylowych całkowitych w jamie ustnej pacjentów szczególnie ze znacznymi zanikami wyrostków zębodołowych. Środek adhezyjny tworzy miękką warstwę pomiędzy podłożem a protezą akrylową, przez co zwiększa się pole kontaktu cieczy z powierzchnią dośluzówkową. W obecności śliny pęcznieje o 50-150% wypełniając wolne przestrzenie pomiędzy śluzówką a płytą, zapewnia to: szczelność, lepsze zwilżenie płyty i obniżenie napięcia powierzchniowego śliny, a także wzrost siły kohezji.
Działanie kleju[edytuj | edytuj kod]
Czas w którym klej wykazuje swoje właściwości oscyluje pomiędzy 6-12 godzinami.
Większość składników jest dobrze tolerowana przez organizm i nie powodują żadnych zaburzeń. Oczywiście to nie reguła i część pacjentów może alergicznie zareagować na klej w postaci zaczerwienienia miejscowego obrzęku śluzówki, pieczenia, a nawet bólu stykających się tkanek.
Główne składniki[edytuj | edytuj kod]
1. Substancje pęczniejące:
- guma karaya, guma arabska, guma tragakanta,
- żelatyna, pektyna,
- metylceluloza, hydroksymetylceluloza, karboksymetylceluloza sodu,
- syntetyczne polimery polietylenowe, akrylamidy
- kwas poliwinylowy lub kopolimer winylowo-metylowy, mieszanina soli wapniowych i cynkowych,
- bezwodnik maleinowy
2. Związki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze:
- Boran sodowy, czteroboran sodowy,
- Heksachlorofen
- Polihydroksy benzoesan
3. Plastyfikatory, związki obniżające napięcie powierzchniowe:
- siarczan laurylosodowy
4. Barwniki, substancje zapachowe i smakowe.
Niebezpieczeństwa[edytuj | edytuj kod]
Środki adhezyjne nieprawidłowo stosowane mogą doprowadzić do powstania stanów zapalnych śluzówki jamy ustnej, stomatopatii protetycznej, a nawet zmian metaplastycznych. Główny problem to wystąpienie znacznego wzrostu bakterii szczególnie: Streptococcus mitis i grzybów Candida albicans, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zapaleń. Może również wystąpić spadek pH co ma negatywny wpływ na błonę śluzową jamy ustnej pacjenta.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Poradnik Medyczny 2000-11-01 : Porównanie dwóch środków adhezyjnych poprawiających retencję i stabilizację protez całkowitych na podłożu.
- ZDZISŁAW ARTUR BOGUCKI: Środki adhezyjne w protetyce stomatologicznej
