Koło Polskie
Koło Polskie – przedstawicielstwo posłów polskich w parlamentach państw zaborczych: Austrii, Niemiec i Rosji[1]. Koła polskie działały więc: w pruskim Landtagu, w niemieckim Reichstagu, w austriackiej Radzie Państwa i w rosyjskiej Dumie Państwowej i Radzie Państwa. Zrzeszały one posłów różnych kierunków i partii politycznych[1]. Ze względu na ordynację wyborczą przewagę w nich mieli reprezentanci środowisk konserwatywnych i prawicowych[2].
Koła Polskie w Prusach i Rosji swą działalność ograniczały przede wszystkim do prób uzyskania częściowej autonomii, obrony języka polskiego, spraw szkolnych i ekonomicznych. Większy wpływ miały na politykę austriacką miały Koła Polskie w Wiedniu dzięki uzyskaniu przez Galicję stosunkowo szerokiej autonomii[3].
- Polskie kluby poselskie w parlamentach państw zaborczych[3]
- Koło Polskie w Radzie Państwa – parlamencie austriackim (1867–1918)
- Koło Polskie w Sejmie Pruskim – parlamencie Królestwa Prus (1848-1918)
- Koło Polskie w Reichstagu – parlamencie Rzeszy Niemieckiej (1871–1918)
- Koło Polskie w Dumie – parlamencie Cesarstwa Rosji (1906–1917)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Koło Kresowe w Dumie (1906–1912)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Joachim Bartoszewicz: Podręczny słownik polityczny. Do użytku posłów, urzędników państwowych, członków ciał samorządowych i wyborców, Warszawa [1923], s. 339–340.
- ↑ Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 353.
- ↑ a b Koła Polskie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-07-25].