Koń toryjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
koń toryjski
Ilustracja
Typ

koń gorącokrwisty

Pochodzenie

Estonia[1]

Ważne regiony hodowli

Tori[1]

Wymiary
Wysokość w kłębie

153-157[1] cm

Wzorce rasy
Equus ferus caballus

Koń toryjski – estońska rasa konia stanowiąca połączenie konia zimno- i gorącokrwistego[1]. Podobnie jak inne konie pochodzące od klepperów, jak kleppery łotewskie i litewskie należą do tej samej grupy[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za początek rasy konia toryjskiego można przyjąć rok 1855, gdy szlachta inflandzka w Tori i Avinurme założyła stadniny koni[1]. Za podstawę rasy posłużyły bałtyckie kleppery. Już z pierwszego miotu uzyskano około 100-160 osobników[1]. W roku 1888 do wzbogacenia rasy użyto rosyjskiego kłusaka orłowskiego o imieniu Jantar[1]. W roku 1894 zastąpiony on został przez ogiera Hetmana z hodowli angielsko-francuskiej[1]. I to właśnie Herman uważany jest za założyciela rasy[1]. W roku 1936 po raz kolejny wzbogacono rasę pięcioma ogierami konia bretońskiego[1].

Pokrój[edytuj | edytuj kod]

Koń toryjski ma o przyjemnym wyrazie średniej wielkości, prostą i szeroką głowę[1], która osadzona jest na dobrze uformowanej i muskularnej szyi[1]. Kłoda u koni jest głęboka, szeroka oraz długa[1]. Łopatki u tych zwierząt są szerokie i długie, grzbiet silny, a kłąb płaski. Wysokość w kłębie u zwierząt tej rasy wynosi od 152 do 157 centymetrów[1]. Zad jest bardzo szeroki, lekko ścięty i długi[1].

Kończyny[edytuj | edytuj kod]

Kończyny u konia toryjskiego są bardzo silne z masywnymi stawami i mocnymi ścięgnami[1]. Kopyta są często jasne. Przy nich często występują szczotki pęcinowe[1].

Umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Konie mają zazwyczaj umaszczenie w różnym odcieniu maści kasztanowej[1], ale zdarzają się też maści gniade z różnymi odmianami[1].

Hodowle[edytuj | edytuj kod]

Hodowane są głównie w estońskiej miejscowości Tori w prowincji Parnawa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Haller 2001 ↓, s. 127.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]