Kodeks Forster

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kodeks Forster (włos. Codex Forster) – zbiór notatek Leonarda da Vinci z lat 1487–1505. Znajduje się w Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie[1]. Składa się z trzech tomów złożonych z pięciu kieszonkowych notatników Leonarda da Vinci, zamykanych na kołeczki[1][2]. Pierwszy tom jest datowany na ok. 1505 rok[3]. Kodeks zawiera informacje o maszynach, geometrii, przekształcaniu brył, projektowanych ubraniach[1]. W trzecim zeszycie (z lat 1493–1496) znalazły się przepisy, sentencje moralne, studia do Pomnika konnego Franciszka Sforzy i budowli w Mediolanie, projekty urbanistyczne[4]. Notatki poświęcone matematyce i bryłom geometrycznym pochodzą z 1505 roku, zostały spisane podczas pobytu Leonarda we Florencji[5].

Nazwa Kodeksu pochodzi od Johna Forstera, brytyjskiego literata, dziennikarza, redaktora, przyjaciela i biografa Charlesa Dickensa, który ofiarował Kodeks Muzeum[2][3]. W Wielkiej Brytanii Kodeks znalazł się w 1876 roku[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Isaacson 2019 ↓, s. 730.
  2. a b Kemp 2020 ↓, s. 271.
  3. a b Nicholl 2006 ↓, s. 546.
  4. Debolini 2006 ↓, s. 40.
  5. Bastek 2019 ↓, s. 53.
  6. Paolo Galluzzi: The strange vicissitudes of Leonardo's manuscripts. courier.unesco.org, 2018-07-02. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grażyna Bastek. „Chcę stworzyć dzieła chwalebne”. Byłby zdziwiony, że przeszedł do historii jako malarz. „Pomocnik Historyczny. Leonardo da Vinci 1452–1519. Człowiek renesansu i jego epoka”. 3, 2019. 
  • Francesca Debolini: Klasycy sztuki. Da Vinci. Warszawa: 2006. ISBN 83-60529-03-5.
  • Walter Isaacson: Leonardo da Vinci. Kraków: Insignis Media, 2019. ISBN 978-83-66071-41-4.
  • Martin Kemp: Mój Leonardo. Pięćdziesiąt lat rozsądku i szaleństwa w świecie sztuki i poza jego granicami. Warszawa: Arkady, 2020. ISBN 978-83-213-5113-1.
  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.