Kodeks dyplomatyczny
Kodeks dyplomatyczny – kodeks w formie zbioru dokumentów, dyplomatów, akt dawnych, które stanowią źródłowe dokumenty historyczne wystawione przez władców lub instytucje dla określonych lokalizacji geograficznych[1].
Kodeksy dotyczące Polski[edytuj | edytuj kod]
Do kodeksów dotyczących ziem leżących na terenie obecnej Polski należą:
- Kodeks dyplomatyczny Małopolski – czterotomowy, wydany w latach 1876–1905, grupujący średniowieczne dokumenty dotyczące terytorium Małopolski do roku 1450[2].
- Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski – jedenastotomowe wydawnictwo źródłowe wydawane od 1877 do 1999, grupujące dokumenty średniowieczne dotyczące terytorium Wielkopolski do 1444[3].
- Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego – zbiór dokumentów i przywilejów w dobrach tynieckich benedyktynów obejmujący dokumenty od 1105 do 1506[4].
- Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa – obejmujący dokumenty z lat 1257–1506. Wydał w częściach 1–3 w latach 1879–1882 Franciszek Piekosiński[5].
- Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej św. Wacława – dwuczęściowe, wydane przez Piekosińskiego w Krakowie w latach 1874–1883.
- Kodeks dyplomatyczny Księstwa Mazowieckiego – zbiór dyplomatów z Mazowsza wydany w 1863 przez Jana Tadeusza Lubomirskiego[6].
- Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae – zbiór dyplomatów dotyczących Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Franciszek Piekosiński: Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I–IV, z CDROM. Łódź: Inicjał, 2007. ISBN 978-83-89801-66-1.
- Antoni Gąsiorowski: „Przedmowa”, [w:] Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, t. 6. Warszawa–Poznań: A. Gąsiorowski, H. Kowalewicz, 1982.
- Wojciech Kętrzyński, Stanisław Smolka, Kodeks dyplomatyczny tyniecki, Lwów: Ossolineum, 1875.
- Franciszek Piekosiński, Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa 1257–1506, Cz. 1–3, Kraków 1879.
- Jan Tadeusz Lubomirski, Kodeks dyplomatyczny Księstwa Mazowieckiego, obejmujący bulle papieżów, przywileje królów polskich i książąt mazowieckich, tudzież nadania tak korporacyj jako i osób prywatnych, Warszawa: Druk. Gazety Polskiej, 1863.
- Maciej Dogiel, Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, Vilna 1758.