Konstantin Tarnowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstantin Tarnowski
Константин Августинович Тарновский
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1826
Gubernia kowieńska

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1892
Moskwa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dramaturg, kompozytor

Konstantin Awgustinowicz Tarnowski (ros. Константин Августинович Тарновский; ur. 24 lipca 1826, zm. 10 sierpnia 1892 w Moskwie) – rosyjski dramaturg, tłumacz, krytyk teatralny i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Konstantin Awgust(in)owicz[1] Tarnowski w roku 1847 ukończył studia na wydziale prawniczym Uniwersytetu w Moskwie jako kandydat praw (rosyjski odpowiednik licencjata). W latach 1854-1858 pomocnik sekretarza ds. repertuaru i sekretarz przy dyrektorze Imperialnych Teatrów Moskiewskich. Pisał pod pseudonimami: K.T., T.K.-i oraz T. Arnowski[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Krytyka muzyczna[edytuj | edytuj kod]

  • „Итальянская опера. бенефис г-жи Oнoрe” w: „Современная летописъ”, 1863, nr 32.
  • „Итальянская опера. (бенефис гг. Савицкого и Кароцци)” w: „Современная летописъ”, 1863, nr 41.
  • „Добрые вести [об итал. oпере]” w: „Современная летописъ”, 1867, nr 11.
  • „« Нюрнбергские мейстерзингеры » опера Рихарда Вагнера” w: „ Рус. Ведомости”, 1869, nr 19.
  • „Муз. заметка о [Р. Вагнере].” w: „ Рус. Ведомости”, 1870, nr 33.

Utwory[edytuj | edytuj kod]

  • „Мотя”, wodewil w 1 akcie, cop. 1895.
  • „Кутерьма”, wodewil w 1 akcie, cop. 1891.
  • „Аннушка Власьева : Рассказ нижегородца”, 1865.
  • „Туши искру до пожара!” w 3 aktach, 1887.
  • „На законном основании”, komedia w 3 aktach, 1882, 1910.
  • „Подросточек”, komedia w 3 aktach, cop. 1878, cop. 1891.
  • „Чужое имя = (Miss Millton)”, komedia 3 aktach, adaptacja na rosyjski Siemiona Rajskiego (Tarnowskiego), cop. 1891.
  • “Пришла беда – растворяй ворота”, Пословица w 5 aktach, 1877.
  • „Что испек, то и кушай”, w 3 aktach, cop. 1875.
  • „О, дружба, это ты! : Случай из холостой жизни” w 2 aktach, 1876.
  • “На чужой каравай рта не разевай”, komedia w 2 aktach, z kupletami, cop. 1896. K.A. Tarnowski, Fiodor Maksimowicz Rudniew (-1865).
  • „Слепой курице все пшеница!”, żart w 1 akcie: (w: „Пантеон и репертуар рус. сцены.”, 1850, tom 5, księga 9, str. 25-47), 1850. K.A. Tarnowski, Fiodor Maksymowicz Rudniew (-1865).
  • „Больное место”, sztuka w 3 aktach, na motywach “Ожье и Лабиша”, cop. 1891. K.A. Tarnowski; Arkadij Fiodorowicz Krukowski (1839-1911).
  • „Театр", zbiór sztuk К.А. Tarnowskiego w dwóch tomach, 1878, tom 1 : „Воробушки” ; „Милые бранятся – только тешатся” ; „Кварт от дамы”, 1878; tom 2 : „Когда б он знал”; „Каково веется – таково и мелется” ; „Мотя”, 1878.

Zbiory utworów[edytuj | edytuj kod]

  • „Театр", zbiór sztuk К.А. Tarnowskiego w dwóch tomach, 1878, tom 1 : „Воробушки” ; „Милые бранятся – только тешатся” ; „Кварт от дамы”, 1878; tom 2 : „Когда б он знал”; „Каково веется – таково и мелется” ; „Мотя”, 1878.

Tłumaczenia i adaptacje sceniczne[edytuj | edytuj kod]

  • „1000000!”, wodewil w 1 akcie, z francuskiego, 1850. K.A. Tarnowski, Fiodor Maksimowicz Rudniew (-1865).
  • „Невидимые слезы”, komedia w 3 aktach Siemiona Rajskiego (na podstawie zapożyczonej fabuły), 1873.* „Фофочка!!!”, wodewil w 1 akcie, (naśladowanie francuskiego „Un grande en surveillance”), 1858, cop. 1888. K.A. Tarnowski; Włodzimierz Piotrowicz Biegiczew (1838-1891).
  • „Милые бранятся, только тешатся”, z kupletami w 1 akcie, (na podstawie zapożyczonej fabuły), 1858.
  • „Тетеревам не летать по деревам”, komedia w 4 aktach Siemiona Rajskiego (К.А. Tarnowskiego), (na podstawie zapożyczonej fabuły), 1872, cop. 1891.
  • „Когда б он знал”, romans w 2 aktach., adaptacja na rosyjski „Un mari qui se dérange”, cop. 1873.
  • “Кварт от дамы”, wodewil w 1 akcie, na podstawie zapożyczonej fabuły, cop. 1873, 1875.
  • „Каково веется – таково и мелется!”, komedia w 2 aktach, adaptacja dla sceny rosyjskiej „La marieuse”, cop. 1874.
  • „Княжна Маня”, komedia w 3 aktach К.А. Tarnowskiego (na podstawie zapożyczonej fabuły), 1876.
  • “Не так страшен черт, как его малюют!”, w 4 aktach, adaptacja na rosyjski sztuki "Grosstädtisch", cop. 1876.
  • „Тучки”, komedia w 3 aktach, przeróbka na rosyjski "La joie de la maison", 1878.
  • „А счастье было так возможно!”, komedia w 5 aktach К.А. Narskiego, (fabuła zapożyczona), 1879.
  • „С левой руки”, komedia w 3 aktach : (na podstawie zapożyczonej fabuły)”, cop. 1880, 1891.
  • „Под невзгодой”, dramat w 3 aktach Jamesa Boyle’a, adaptacja na rosyjski, Siemion Rajski, James Boyle, 1881.
  • „Нена-Саиб”, dramat przedstawiony w 5 odsłonach, z prologiem, (na podstawie zapożyczonej fabuły), 1885.
  • „Все для женщин, или Из огня да в полымя!”, wodewil w 1 akcie, tłumaczenie z francuskiego К.A. Tarnowskiego. Mark Michel (1812-1868); Eugen Marie Labich (1815-1888), cop. 1891.
  • “Призрак”, dramat baśniowy w 5 aktach i 6 odsłonach, adaptacja na rosyjski z Siemiona Rajskiego (К.А. Tarnowskiego), cop. 1880.
  • „Дела давно минувших дней = (Notre dame de Paris)”, dramat w 7 aktach i 11 odsłonach. Viktor Hugo, adaptacja sceniczna К.А. Таrnowskiego, cop. 1887.
  • „Не так страшен черт, как его малюют!”, w 4 aktach, adaptacja na rosyjski sztuki "Grosstädtisch", 1876.
  • „Тализман. Либретто”; „Le Talisman” or “Il Talismano”), balet fantastyczny w 4 aktach i 7 scenach z prologiem i epilogiem, libretto K.A. Tarnowski i Marius Petipa, 1889; СПБ, 1909; balet wystawiano z choreografią Mariusa Petipa i muzyką Riccardo Drigo od 1889.[3][4] Treść libretta jest oparta na „La fille de l’air”[5][6].

adaptacja na rosyjski sztuki "Grosstädtisch", cop. 1891.

  • “Розовый павильон”, dramat w 4 aktach z prologiem, adaptacja na rosyjski sztuki angielskiej „God's verdict”, cop. 1895.
  • „Парики!!! : (Bonaventure)”, żartobliwa operetka w 4 aktach. I odsłonach; libretto, cop. 1896. K.A. Tarnowski i Fiodor Maksimowicz Rudniew (-1865).
  • „Муж не муж, жена не жена : (La mariage forcè par Mery)”, operetka w 2 aktach К.А. Tarnowskiego i Fiodora Maksimowicza Rudniewa, 1896.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Różnice w imieniu ojca (Awgustin lub Awgust) w źródłach być może przez skrócony zapis.
  2. ↑ G.B. Biernandt, I.M. Jampolski notka biograficzna „Тарновский Константин Августинович” w: „Кто писал о музыке : био-библиографический словарь музыкальных критиков и лиц, писавших о музыке в дореволюционной России и СССР.”, Moskwa, 1979, str. 120.
  3. ↑ Д. Л. „Лешков Д.И. Р.Е. Дриго : (к 40-летнему юбилею службы)” w: „Бирюч петроградских государственных театров.”, 1919, № 17/18, str. 299–302.
  4. ↑ J.N. Grigorowicz (Ю.Н. Григорович, red. nacz.) „Талисман” w: „Балет : энциклопедия”, Moskwa, 1981, str. 500–501.
  5. ↑ A.A. Pleszczejew (А.А. Плещеев) „[О балете «Талисман», 1889 г.]” w: „Наш балет (1673–1899) : балет в России до начала XIX столетия и балет в Санкт-Петербурге до 1899 года.” („Nasz balet (1673-1899) : balet w Rosji do początku XIX w. i balet w Sankt Petersburgu do 1899 roku.), Petersburg, 2009, str. 399.
  6. ↑ „Бирюч Петроградских Государственных театров.”, 1918, nr 7, str. 28.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D.L. Leszkow (Д. Л. Лешков) „Р.Е. Дриго : (к 40-летнему юбилею службы)” w: „Бирюч петроградских государственных театров.”, 1919, nr 17/18, str. 299–302.
  • J.N. Grigorowicz (Ю.Н. Григорович, red. nacz.) „Талисман” w: „Балет : энциклопедия”, Moskwa, 1981, str. 500–501.
  • G.B. Biernandt, I.M. Jampolski notka biograficzna „Тарновский Константин Августинович” w: „Кто писал о музыке : био-библиографический словарь музыкальных критиков и лиц, писавших о музыке в дореволюционной России и СССР.”, Moskwa, 1979, str. 120.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konstantin_Tarnowski&oldid=73141973”