Konsulat RP w Czerniowcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konsulat RP w Czerniowcach
Logo
Data utworzenia

1919

Data likwidacji

1940

Konsul

Tadeusz Buynowski

Zatrudnienie

8

Adres
ul. Dimitrie Petrino 4
Czerniowce
brak współrzędnych

Konsulat RP w Czerniowcach – polska placówka konsularna działająca w okresie międzywojennym w Czerniowcach na Bukowinie w ówczesnej Rumunii.

W okresie pobytu władz Rzeczypospolitej w Rumunii, a zwłaszcza w czasie przebywania Rządu i Prezydenta RP w Czerniowcach (do 19 września 1939), konsulat stał się najważniejszym ośrodkiem polskiej administracji na uchodźstwie. Powstał tam m.in. Centralny Komitet Pomocy Ofiarom Wojny. Konsulatowi zlecono rozpowszechnienie orędzia prezydenta Ignacego Mościckiego, zapowiadające prowadzenie dalszej walki z Niemcami. W konsulacie przechowywano też około 4 ton złota Banku Polskiego. Nieopodal budynku konsulatu koczowały tysiące uchodźców z Polski. Po zajęciu w 1940 północnej Bukowiny przez ZSRR, personel konsulatu przeniósł się do Suczawy. Konsulat został formalnie zlikwidowany 5 listopada 1940.

Kierownicy konsulatu[edytuj | edytuj kod]

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Początkowo konsulat mieścił się w prywatnym domu konsula dr Stanisława Kwiatkowskiego przy ul. Ormiańskiej 4 (1919-1920), następnie przy ul. Eminescu 8 (1923), w 1924 zmiana nazwy na ul. Vlahuță 8 (ob. ул. Лермонтова) (1924), ul. Archimandritul Eusebie Popovici 18-a (ob. ул. Главки) (1930-1939), ul. Dimitrie Petrino 4 (ob. ул. Армянская) (1939-1940).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Skóra: Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry i działalność, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006, s. 953, ISBN 83-7441-410-
  • Wojciech Skóra: Początki działalności konsulatu polskiego w Czerniowcach (1919-1920), [w:] Istoriko-politicni problemi sucasnogo svitu: zbirnik naukovich statej, Ministerstvo Osviti i Nauki Ukraini Cernivec'kij Nacional'nij Universitet imeni Jurija Fed'kovica Cernivci 2008, T. 17-18, s. 143-149
  • Rocznik Służby Zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938