Kopciowie herbu Kroje odmienne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Kroje (odm.)
herb Lubicz

Kopciowie (Kopeć) – polski ród szlachecki pochodzenia litewskiego, pieczętujący się herbem Kroje (odm.), znany od XV wieku.

Protoplastą rodu był Kopot (Kopeć) pisarz Kazimierza Jagiellończyka w latach 1447–1452. Rodzina Kopciów podzieliła się już w XV wieku na dwie gałęzie. Przedstawiciele jednej zamieszkiwali w granicach późniejszego Województwa smoleńskiego a drugiej – w granicach późniejszego Województwa witebskiego[1]. Kopciowie, obdarzani przywilejami przez kolejnych władców z dynastii Jagiellonów, doszli do dużego znaczenia i bogactwa, uzyskując status rodu senatorskiego, który pozwolił im na zawieranie prestiżowych mariaży w obrębie kniaziów litewsko-ruskich oraz polskiej magnaterii. Ród wygasł w XVIII wieku[2].

Oprócz wyżej wymienionych rodzimi heraldycy wyróżniali także Kopciów z Powiatu pińskiego, którzy pieczętowali się herbem Lubicz i do których mieli należeć przodkowie brygadiera Józefa Kopcia. Mimo tego zarówno Józef Kopeć, jak i inni przedstawiciele tych Kopciów legitymowali się ze szlachectwa staropolskiego w zaborze rosyjskim, podając za swój herb Kroje[3]. Ostatnio badania nad rodem/rodami Kopciów prowadził Adam Pszczółkowski, który wyraził pogląd, że mieszkających w różnych powiatach Wielkiego Księstwa Litewskiego kilku rodzin szlacheckich o nazwisku Kopeć nie sposób powiązać genealogicznie z Kopciami senatorskimi[2].

Potomkiem w prostej linii ww. Józefa Kopcia był lekarz weterynarii Mieczysław Kopeć, założyciel i wieloletni prezes wrocławskiego oddziału Związku Szlachty Polskiej[4].

Członkowie rodu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Boniecki Herbarz polski (tom XI) Warszawa 1907, s. 113.
  2. a b A.A. Pszczółkowski Na tropie herbu Kopciów. Przyczynek do heraldyki szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego, [w: Verbum Nobile Nr 19 z 2015, s. 162–171].
  3. A. Boniecki Herbarz polski (tom XI) Warszawa 1907, s. 118.
  4. strona domowa Mieczysława Kopcia.