Kopiec Rzeczypospolitej Krakowskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopiec
Rzeczypospolitej Krakowskiej
Ilustracja
Tutaj znajdował się
Kopiec Rzeczypospolitej Krakowskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Miejsce

Planty

Typ obiektu

kopiec

Data budowy

1822 r.

Data likwidacji

1874 r.

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „KopiecRzeczypospolitej Krakowskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „KopiecRzeczypospolitej Krakowskiej”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „KopiecRzeczypospolitej Krakowskiej”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „KopiecRzeczypospolitej Krakowskiej”
Ziemia50°03′51,6″N 19°56′39,6″E/50,064333 19,944333

Kopiec Rzeczypospolitej Krakowskiej – nieistniejący kilkumetrowej wysokości kopiec, usypany w 1822 r. na Plantach w Krakowie, zlikwidowany w 1874 r.

Budowa i losy kopca[edytuj | edytuj kod]

Kopiec został usypany w okresie zakładania Plant na początku lat 20. XIX wieku[1]. Położony w gęsto uczęszczanej części ogrodów (teren dzisiejszego pomnika Floriana Straszewskiego) szybko stał się popularnym punktem na mapie Plant[2]. Z uwagi na znajdujące się na szczycie kopca herb Wolnego Miasta Krakowa oraz słup w biało-niebieskich barwach miasta nasyp nazywano dość często Kopcem Rzeczypospolitej Krakowskiej[1]. Mieszkańcy Krakowa używali również nazwy kopiec na Plantach. W 1849 r. Austriacy usunęli z kopca słup w barwach miejskich wraz z herbem nieistniejącego już Wolnego Miasta Krakowa[2] - była to jedna z form represji po upadku Powstania krakowskiego. Od tego momentu obiekt znacznie stracił na znaczeniu i popularności. W 1874 r. kopiec został ostatecznie zlikwidowany, a na jego miejscu postawiono pomnik jednego z inicjatorów powstania Plant - Floriana Straszewskiego. Autorem pomnika był Edward Stehlik[3], a o dawnej obecności kopca w miejscu piedestału świadczą m.in. okrągły plan skweru oraz niewielkie wzniesienie gruntu pod statuą[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sala 2017 ↓, s. 73.
  2. a b Sala 2017 ↓, s. 74.
  3. Sala 2017 ↓, s. 75.
  4. Sala 2017 ↓, s. 74-75.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartłomiej Grzegorz Sala: Kurhany chwały. O kopcach krakowskich, podkrakowskich i nie tylko. Warszawa: 2017.