Krucha Szczelina (Bieszczady)
49°14′08″N 22°22′16″E/49,235528 22,371139| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
12,5 m |
| Głębokość |
4 m |
| Deniwelacja |
4 m |
| Wysokość otworów |
555 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
45 m |
| Ekspozycja otworów |
ku S, ku ESE |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bsz-01.04 |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
| 49°14′08″N 22°22′16″E/49,235528 22,371139
| |
Krucha Szczelina – jaskinia w polskich Bieszczadach. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się na południowo-wschodnim zboczu Jam w paśmie Łopiennika i Durnej, w dolinie Solinki, niedaleko Buka, w pobliżu Jaskini Wilczej i Groty Teodora, na wysokości 555 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 12,5 metrów, a jej deniwelacja 4 metry[1][2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowią dwa proste i równoległe korytarzyki połączone ze sobą w środkowej części studzienką. Górny korytarzyk zaczyna się w niewielkim otworze wejściowym i kończy po 2,5 metrów. Dolny korytarz jest dłuższy (5,5 metrów). Zaczyna się w małym otworze z okapem i prożkiem, a kończy zawaliskiem. Od prożka odchodzi 2-metrowa szczelinowy korytarzyk[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Flory i fauny nie badano[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Brak jest danych o odkrywcach jaskini. Jej pierwszy opis i plan sporządzili T. Mleczek i B. Szatkowski w kwietniu 2010 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-02-27] (pol.).
- ↑ Grzegorz Klassek, Tomasz Mleczek: Eksploracja i inwentaryzacja jaskiń polskich Karpat fliszowych, 49. Sympozjum Speleologiczne, Załęcze Wielkie, 2015, ISBN 978-83-933874-5-8