Kultura miezyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kultura miezyńska – nazwa kultury miezyńskiej związana jest z eponimicznym stanowiskiem Miezyryczy koło Kaniowa. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z kulturą miezyńską obejmował swym zasięgiem dorzecze środkowego Dniepru. Rozwój kultury miezyńskiej mieści się w przedziale między 17 a 14 tys. lat temu.

Inwentarz kamienny reprezentowany jest przez narzędzia tj. rylce, drapacze oraz wiórki tylcowe. Inwentarz kościany reprezentowany jest przez ostrza oszczepów przekłuwacze, igły oraz kliny i motyki, bransolety i diademy, paciorki, wisiorki. Na elementach inwentarzy kościanych po raz pierwszy w Europie poświadczone jest zastosowanie motywu meandra a także tzw. motywu drabinkowatego. Obiekty mieszkalne miały formę kolistych konstrukcji do których wznoszenia posługiwano się wyłącznie kośćmi mamutów. Fundament owych konstrukcji stanowił krąg utworzony z żuchw mamutów. Cała ta konstrukcja wzmocniona była czaszkami mamutów z ciosami które stanowiły szkielet konstrukcji. Założenie to pokryte było kośćmi długimi i łopatkami a także żebrami mamutów. Na zewnątrz jak i wewnątrz owych założeń mieszkalnych poświadczona jest obecność ognisk w których do palenia posługiwano się wyłącznie kośćmi mamutów. Dodatkowym źródłem światła w konstrukcjach mieszkalnych stanowiły lampki wykonywane z panewek kości biodrowych mamutów w których głównym „paliwem” był tłuszcz zwierzęcy. Na stanowisku Goncy położonego w okolicach Czarnihowa poświadczona jest obecność jam których przeznaczeniem było podgrzewanie wody bądź magazynowania pożywienia. Gospodarka kultury miezyńskiej opierała się głównie na polowaniach na mamuty, bizony, renifery, konie oraz lisy polarne oraz wilki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
  • Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
  • Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
  • Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
  • Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
  • J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]