Lednica Dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lednica Dolna
część miasta Wieliczki
Ilustracja
Lednica Niemiecka (Dolna) na austriackiej mapie (1900)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wielicki

Miasto

Wieliczka

W granicach Wieliczki

20 marca 1934[1]

SIMC

0952367

Położenie na mapie Wieliczki
Mapa konturowa Wieliczki, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Lednica Dolna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Lednica Dolna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lednica Dolna”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lednica Dolna”
Położenie na mapie gminy Wieliczka
Mapa konturowa gminy Wieliczka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lednica Dolna”
Ziemia49°58′28″N 20°04′15″E/49,974354 20,070859

Lednica Dolna – dawna wieś i południowo-wschodnia część miasta Wieliczki (przedmieście), której centrum znajdowało się w średniowieczu przy obecnej ulicy Mietniowskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś Lednica została po raz pierwszy wzmiankowana w 1361. Nazwa wywodzi się od prasłowiańskiego *ledьnica, tzn. jama na lód[2]. W latach 1381 do 1389 była sukcesywnie po kawałku nabywana przez miasto Wieliczkę. W latach 1459 i 1463 po raz pierwszy wzmiankowano dwie osobne Lednice: Lednicza Inferior (prawdopodobnie Dolna, później też Minor/Parva, tj. Mała Lednica) i Maior Lesznicza (Górna, też Magna, Superior).[3] W XVI wieku Lednica Dolna częściowo zrosła się z Mierziączki (od 1613 miastem) w okolicy dzisiejszej ul. Lednickiej.

Po I rozbiorze Polski wytyczono nową drogę z Wieliczki do Gdowa, biegnącą przez zabudowania upaństwowionego browaru w Lednicy Dolnej. Po południowej stronie drogi powstała niemiecka kolonia józefińska i samodzielna gmina Lednica Niemiecka (Deutsch Lednica). W 1797 Wieliczka wykupiła Lednicę z Mierziączką. Administracyjnie w granice miasta Lednicę Dolną i Niemiecką włączono w 1934.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]