Lekcjonarz 71

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lekcjonarz 71
Data powstania

1066

Rodzaj

lekcjonarz

Numer

71

Zawartość

Ewangelistarion

Język

grecki

Rozmiary

31,7 × 22,8 cm

Typ tekstu

bizantyński

Miejsce przechowywania

Bibliothèque nationale

Lekcjonarz 71 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum 71 – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XI wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].

Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 159 pergaminowych kartach (31,7 cm na 22,8 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Niektóre z jego kart został utracone i uzupełnione później na papierze[2][3].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 25–27 linijek w kolumnie. Pisany jest minuskułą[1].

Tekst Pericope adulterae zamieszczony został w skróconej formie (Jan 8,3-11)[3]. Z punktu widzenia krytyki tekstu reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według kolofonu sporządzony został w roku 1066, przez prezbitera Jana dla mnicha Georga[1]. Rękopis badał Scholz[3], który dodał go do listy rękopisów Nowego Testamentu[2]. Badał go również i sporządził krótki jego opis Paul Martin[4] oraz Henri Omont[5].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 289[1].

Nie jest cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 222. ISBN 3-11-011986-2
  2. a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 332.
  3. a b c d C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 393.
  4. Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paryż 1883), s. 151.
  5. Henri Omont, Fac-similés des manuscrits grecs dates de la Bibliothèque Nationale du IXe et XIVe siècle (Paryż, 1891), s. 32.
  6. The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C. M. Martini, B. M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXVIII, XXX.