Lemat Hensela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lemat Hensela – twierdzenie w teorii liczb sformułowane przez Kurta Hensela mówiące o istnieniu rozwiązań równania wielomianowego modulo , gdy znane są rozwiązania modulo .

Twierdzenie[1][edytuj | edytuj kod]

Niech będzie wielomianem o współczynnikach całkowitych oraz niech będzie liczbą pierwszą. Jeśli istnieje taka liczba całkowita , że

i ,

to istnieje nieskończony ciąg liczb całkowitych spełniający dla każdego warunki

oraz .

Ponadto jeśli ciąg również spełnia te warunki i , to dla każdego .

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Reszty kwadratowe modulo [edytuj | edytuj kod]

Udowodnimy, że dla liczby pierwszej oraz niepodzielnego przez kongruencja ma rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy jest resztą kwadratową modulo , czyli kongruencja ma rozwiązanie.

Oczywiście z wynika natychmiast . Aby wykazać wynikanie w drugą stronę, posłużymy się lematem Hensela. Przyjmijmy . Niech będzie rozwiązaniem kongruencji . Z założenia wnioskujemy, że . Wówczas oraz . Zatem spełnione są założenia lematu Hensela.

Na mocy lematu Hensela istnieje taki ciąg , że . W szczególności jest rozwiązaniem kongruencji . To kończy dowód.

Liczby -adyczne[edytuj | edytuj kod]

Odpowiednio sformułowany lemat Hensela jest użytecznym narzędziem do rozwiązywania równań w ciałach -adycznych. Wówczas przedstawione wzory są analogiczne do metody Newtona przybliżonego rozwiązywania równań w liczbach rzeczywistych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Neugebauer, Algebra i teoria liczb, Kraków: Wydawnictwo Szkolne OMEGA, 2020 (Matematyka Olimpijska), s. 220, ISBN 978-83-7267-710-5 (pol.).
  2. Władysław Narkiewicz, Teoria liczb, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 375-377, ISBN 978-83-01-14015-1 (pol.).