Leszek Kosowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Kosowski
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1961
Wałbrzych

Kariera juniorska
Lata Klub
1971-1978 Górnik Wałbrzych
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978-1989 Górnik Wałbrzych
1990 SV Meppen
1990-1991 Górnik Wałbrzych
1991-1992 Widzew Łódź
1992 Górnik Wałbrzych
1993 KP Wałbrzych
1993- ? Pogoń Swierzawa
1996 Chrobry Głogów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Leszek Janusz Kosowski (ur. 12 lipca 1961 w Wałbrzychu[1]) – polski piłkarz, napastnik, przez większość kariery związany z Górnikiem Wałbrzych. Król strzelców II ligi piłkarskiej (1982/1983), najlepszy sportowiec województwa wałbrzyskiego w plebiscycie Trybuny Wałbrzyskiej (1982, 1983).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Jana Kosowskiego[1] (ur. 1931), który był bramkarzem Victorii Wałbrzych, Górnika Wałbrzych i Piasta Nowa Ruda, a w 1954 rozegrał dwie minuty w jednym spotkaniu w I lidze oraz jedno spotkanie w Pucharze Polski w barwach Legii Warszawa[2].

Jest wychowankiem Górnika Wałbrzych, w którego barwach występował od 1971[1]. W drużynie seniorskiej debiutował w rozgrywkach II ligi w sezonie 1978/1979, strzelił w tym sezonie dwie bramki[3], a jego zespół zajął 8. miejsce w lidze. W sezonie 1979/1980 nie strzelił bramki, w sezonie 1980/1981 zdobył cztery gole[4]. W sezonie 1981/1982 trener Horst Panic powierzył mu więcej zadań ofensywnych i został razem z Krzysztofem Truszczyńskim najlepszym strzelcem zespołu (obaj strzelili po dziesięć bramek)[5]. W sezonie 1982/1983 wywalczył z Górnikiem awans do ekstraklasy i został królem strzelców II ligi, zdobywając 18 bramek[5].

W rozgrywkach I ligi grał z Górnikiem przez sześć kolejnych sezonów, zdobywając w 164 spotkaniach 48 bramek (1983/1984: 29 meczów i osiem bramek, 1984/1985: 24 mecze i siedem bramek, 1985/1986: 30 meczów i siedemnaście bramek, 1986/1987: 23 spotkania i cztery bramki, 1987/1988: 29 meczów i cztery bramki, 1988/1989: 29 meczów i osiem bramek)[6]. W sezonie 1985/1986 więcej bramek od niego zdobył w lidze jedynie Andrzej Zgutczyński (20 goli)[7]. W sezonie 1988/1989 był najlepszym strzelcem swojego zespołu, ale Górnik spadł do II ligi[8]. Rozegrał najwięcej spotkań w barwach Górnika w najwyższej klasie rozgrywek i strzelił dla niego najwięcej bramek[9].

W Górniku zagrał następnie w rundzie jesiennej II-ligowych rozgrywek sezonu 1989/1990, zdobywając pięć bramek[10]. W rundzie wiosennej sezonu 1989/1990 był zawodnikiem II-ligowej niemieckiej drużyny SV Meppen, ale zagrał tylko w jednym spotkaniu (bez gola)[11]. W sezonie 1990/1991 ponownie zagrał w II-ligowym wówczas Górniku, zdobywając czternaście bramek (był ponownie najlepszym strzelcem drużyny)[12]. W sezonie 1991/1992 reprezentował barwy beniaminka I ligi Widzewa Łódź. W 28 spotkaniach zdobył 9 bramek, a jego zespół zajął 3. miejsce[1]. Tym samym bilans jego gier w ekstraklasie wyniósł 192 mecze i 57 bramek.

W rundzie jesiennej sezonu 1992/1993 występował w III-ligowym wówczas Górniku Wałbrzych (jedna bramka), natomiast w rundzie wiosennej na tym samym poziomie rozgrywek reprezentował KP Wałbrzych powstały z fuzji Górnika i Zagłębia Wałbrzych (cztery bramki)[13]. W późniejszych latach grał jeszcze w Pogoni Świerzawa (od 1993) i Chrobrym Głogów (1996)[1].

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował przez osiem lat w Czechach, w fabryce Škody, następnie w koksowni Victoria w Wałbrzychu[14].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1982 i 1983 zwyciężył w plebiscycie na najlepszego sportowca województwa wałbrzyskiego[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Andrzej Gowarzewski Widzew oraz dawni łódzcy ligowcy. ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring. 75 lat prawdziwej historii RTS (1922-1997), wyd. gia, Katowice 1998 (Kolekcja klubów. Tom 5), s. 167
  2. Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1945-1962. 100 lat prawdziwej historii (3), wyd. gia, Katowice 2017, s. 93.
  3. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 116, 117.
  4. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 120, 124.
  5. a b Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 125, 128.
  6. Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański Encyklopedia ekstraklasy. Statystyczny bilans 89 sezonów, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa. b.d.w., s. 979.
  7. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 157.
  8. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 176.
  9. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 181–182.
  10. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 186.
  11. Witold Łastowiecki Piłkarscy gastarbeiterzy (2), wyd. 2007, s. 80.
  12. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 190.
  13. Tomasz Piasecki 65 lat Górnika Wałbrzych, wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2011, s. 199–201.
  14. Artur Szałkowski Graj Górniku jak za dawnych lat.
  15. Kazimierz Niemierka 60 lat sportu wałbrzyskiego, wyd. wyd. PWSZ im. Angelusa Silesiusa, Wałbrzych 2006, s. 173.