Ludwika Tyzenhauz
 Bawół | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1791 |
| Ojciec | |
| Matka |
Barbara Zyberg |
| Mąż | |
| Dzieci |
Ludwik Michał Pac |
Ludwika z Tyzenhauzów Pacowa Grabowska (zm. 1791) – polska szlachcianka, córka starosty posolskiego Michała Tyzenhauza i Barbary Zyberg.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1775 w Utrechcie została żoną kapitana wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego Michała Paca[1]. W 1778 małżonkowie wyjechali razem do Strasburga, gdzie 19 maja 1778 Ludwika urodziła swojego pierworodnego syna Ludwika Michała, późniejszego generała dywizji armii Księstwa Warszawskiego. W 1781 mąż Ludwiki ubezpieczył na swoich dobrach sumę wysokości 300 tysięcy złotych polskich, którą zapisał małżonce wkrótce po ślubie[2]. W 1782 Ludwika urodziła córkę Zofię Aleksandrę, która w 1801 poślubiła starościca szczyrzyckiego Feliksa Potockiego, a po jego śmierci generała brygady Królestwa Polskiego Franciszka Ksawerego Niesiołowskiego. Najmłodszą córką Ludwiki i Michała Paca była Konstancja, która umarła w dzieciństwie 1 lutego 1786[3]. Około 1785 Ludwika rozwiodła się ze swoim pierwszym mężem[4].
Drugim mężem Ludwiki z Tyzenhauzów został generał wojsk polskich i generał-komendant wojsk litewskich Paweł Grabowski. Małżeństwo Ludwiki z Grabowskim było bezpotomne. Ludwika z Tyzenhauzów Pacowa Grabowska zmarła w 1791[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Wolff, Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, Petersburg 1885, s. 301–302.
- ↑ J. Wolff, Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, Petersburg 1885, s. 302–303.
- ↑ J. Wolff, Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, Petersburg 1885, s. 311–312.
- ↑ a b J. Wolff, Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, Petersburg 1885, s. 304.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolff J., Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, w drukarni: F. Suszczyńskiego, Petersburg 1885, s. 301–312. (Podlaska Biblioteka Cyfrowa)