Przejdź do zawartości

Magdalena Chłopecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Chłopecka
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk weterynaryjnych
Specjalność: toksykologia
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Doktorat

7 grudnia 2007 – nauki weterynaryjne
Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]

Habilitacja

27 lutego 2019 – nauki weterynaryjne
Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]

Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Okres zatrudn.

od 1999

Magdalena Chłopecka – polska lekarz weterynarii, doktor habilitowany nauk weterynaryjnych, profesor w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2], specjalistka od toksykologii[1].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie uzyskała tytuł lekarza weterynarii. W tym samym roku została zatrudniona na tymże wydziale, a w 2007 roku uzyskała na nim stopień doktora nauk weterynaryjnych na podstawie rozprawy pt. Ocena przydatności izolowanych wycinków jelita czczego jako alternatywnego modelu doświadczalnego do badania działania ksenobiotyków po narażeniu per os[3][1], której promotorem była Maria Wiechetek[4]. W 2019 roku ten sam wydział nadał jej stopień doktora habilitowanego nauk weterynaryjnych na podstawie pracy pt. Ocena wpływu pestycydów na aktywność motoryczną przewodu pokarmowego w warunkach in vitro na przykładzie glifosatu i piryproksyfenu[3][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dr hab. Magdalena Chłopecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-17].
  2. dr hab. Magdalena Chłopecka [online], Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie [dostęp 2024-05-09].
  3. a b Dr hab. Magdalena Chłopecka, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-17].
  4. Ocena przydatności izolowanych wycinków jelita czczego jako alternatywnego modelu doświadczalnego do badania działania ksenobiotyków po narażeniu per os w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].