Przejdź do zawartości

Mapik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapik
Ilustracja
Informacje podstawowe
Podstawowy alfabet

hebrajski

Pochodzenie
Znak diakrytyczny

kropka

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mapik (מַפִּיק‎) – znak diakrytyczny używany w alfabecie hebrajskim w ramach nikudu. Mimo identycznego wyglądu jak dagesz, w nowoczesnym zapisie języka hebrajskiego mapik jest stosowany wyłącznie wewnątrz litery ה (he), która wówczas pełni funkcję spółgłoski[1]. Litera הּ (he z mapikiem) oznacza także zaimek jej[2].

Porównanie wymowy wyrazów z literą he z mapikiem i bez.

W zapisie biblijnego języka hebrajskiego mapik był używany również wobec liter י (jod), ו (waw) i א‎ (alef)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schökel 2008 ↓, s. 1068.
  2. Znaki diakrytyczne. iwrit.pl. (pol.).
  3. Chomsky 1973 ↓, s. 353-354.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]