Marcin Aleksander Wieniawski

Marcin Aleksander Wieniawski
	; Wieniawa
Data śmierci	1748

Marcin Aleksander Wieniawski herbu Wieniawa (zm. w 1748 roku) – podstarości przemyski w latach 1718-1737, chorąży przemyski w latach 1732-1748, sędzia grodzki przemyski w 1730 roku, podczaszy przemyski w latach 1722-1732, podczaszy żydaczowski w latach 1716-1722, pisarz grodzki lwowski w latach 1718-1736^[1], sędzia skarbowy ziemi lwowskiej w 1716 roku^[2].

Był posłem ziemi przemyskiej na sejm 1730 roku. Poseł ziemi przemyskiej na sejm 1744 roku^[3].

Miał żonę Annę Wieniawska, która 8 marca 1743 wraz z Karolem Garanim, doktorem medycyny, lwowskim rajcą była świadkiem podczas chrztu w katedrze rzymskokatolickiej we Lwowie Franciszki Rozalii Meretynówny, córki lwowskiego architekta Bernarda Meretyna, który w 1739 dla Marcina Aleksandra Wieniawskiego budował kościół w Nawarii^[4].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 14.
Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś, 1987, s. 402.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ według AGZ już w 1716 roku, Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 637.
↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 637.
↑ Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740-1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 291.
↑ Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne w XVIII wieku w świetle ksiąg metrykalnych i sądowych. Kraków: Wyd. Attyka, 2018, s. 51, 326. ISBN 978-83-65644-47-3.

[1] według AGZ już w 1716 roku, Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 637.

[2] Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 637.

[3] Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740-1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 291.

[4] Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne w XVIII wieku w świetle ksiąg metrykalnych i sądowych. Kraków: Wyd. Attyka, 2018, s. 51, 326. ISBN 978-83-65644-47-3.

[1]

[2]

[3]

[4]