Marcin Turowski
| święty mnich (prepodobnyj) | |
| Data i miejsce urodzenia |
II poł. lat 90. XI wieku |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1150 |
| Czczony przez | |
| Kanonizacja |
XII/XIII w. |
| Wspomnienie | |
Marcin Turowski (ur. II poł. lat 90. XI wieku w Turowie, zm. 1150 na wyspie Bołoń) – święty mnich prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego młodość i wczesna działalność są nieznane. Już jako zakonnik jest wzmiankowany w Opowieści o Borysie i Glebie, jest też bohaterem żywota napisanego przez biskupa i późniejszego świętego Cyryla Turowskiego zatytułowanego Słowo o Marcinie mnichu.
Mnich Marcin był kucharzem kolejnych biskupów turowskich: Szymona, Ignacego, Joachima i Jerzego. Ten ostatni, widząc podeszły wiek zakonnika, pozwolił mu zaprzestać wykonywania tej pracy i zamieszkać samotnie w porzuconym klasztorze Świętych Borysa i Gleba na wyspie Bołoń w rozlewisku Prypeci. Zakonnik żył tam do 1149, kiedy ciężko zachorował, a żaden inny mnich nie był w stanie dostać się na wyspę. Wówczas według hagiografii mnicha mieli odwiedzić święci Borys i Gleb, uzdrawiając go. Marcin zmarł w opinii świętości dopiero w roku następnym.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Charkiewicz, Święci ziemi białoruskiej, Hajnówka: Bratczyk, 2006, ISBN 83-88325-76-0, OCLC 749340259.