Margarita Robles

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Margarita Robles
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1956
Torrent

Zawód, zajęcie

prawniczka, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Barceloński

Stanowisko

minister obrony (od 2018)

Partia

Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza

podpis

María Margarita Robles Fernández (ur. 10 listopada 1956[1] w Leónie[2]) – hiszpańska prawniczka i polityk, sędzia Trybunału Najwyższego, posłanka do Kongresu Deputowanych, od 2018 minister obrony.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawniczka, absolwentka Uniwersytetu Barcelońskiego. Od początku lat 80. związana z hiszpańskim sądownictwem. Orzekała w sądach w Balaguerze, Sant Feliu de Llobregat, Bilbao i Barcelonie. W 1984 awansowana do sądu prowincji (Audiencia Provincial de Barcelona), w 1991 została jego prezesem[3]. W latach 1993–1996 wchodziła w skład administracji rządowej socjalisty Felipe Gonzáleza. Najpierw była podsekretarzem stanu w resorcie sprawiedliwości, a od 1994 sekretarzem stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych. Następnie do 2004 orzekała w izbie administracyjnej Audiencia Nacional (krajowego sądu karnego i administracyjnego), po czym otrzymała nominację do Trybunału Najwyższego. W latach 2008–2013 zasiadała w Radzie Głównej Władzy Sądowniczej[3].

W 2016 powróciła do aktywności politycznej. Z ramienia Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej uzyskała wówczas mandat posłanki do Kongresu Deputowanych XII kadencji w okręgu madryckim[1]. W kwietniu 2019, listopadzie 2019 i 2023 uzyskiwała poselską reelekcję[4][5][6].

W 2017 stanęła na czele frakcji socjalistycznej w niższej izbie hiszpańskiego parlamentu[2]. W czerwcu 2018 objęła stanowisko ministra obrony w nowo powołanym rządzie Pedra Sáncheza[7]. W listopadzie 2019 przejęła tymczasowo obowiązki ministra spraw zagranicznych (w miejsce Josepa Borrella powołanego w skład Komisji Europejskiej)[8].

W powołanym w styczniu 2020 drugim gabinecie dotychczasowego premiera oraz w utworzonym w listopadzie 2023 jego trzecim rządzie pozostawała na stanowisku ministra obrony[9][10][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Robles Fernández, Margarita. congreso.es. [dostęp 2018-06-03]. (hiszp.).
  2. a b Quién es quién en los nuevos equipos del PSOE, en Congreso, Senado y Parlamento Europeo. europapress.es, 19 czerwca 2017. [dostęp 2018-06-03]. (hiszp.).
  3. a b Margarita Robles. psoe.es. [dostęp 2018-06-03]. (hiszp.).
  4. Un Congreso casi paritario: estos son los nombres de los nuevos diputados por provincias. elespanol.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (hiszp.).
  5. Estos son los 350 diputados elegidos el 10-N para el nuevo Congreso. servimedia.es, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11]. (hiszp.).
  6. Dámaris Fernández: Lista completa de los 350 diputados tras las elecciones generales del 23J. larazon.es, 24 lipca 2023. [dostęp 2023-07-24]. (hiszp.).
  7. El presidente del Gobierno asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 7 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07]. (hiszp.).
  8. Margarita Robles reemplazará temporalmente a Borrell como ministra de Exteriores. elpais.com, 27 listopada 2019. [dostęp 2019-11-29]. (hiszp.).
  9. Pedro Sánchez presenta a los 22 miembros del primer Gobierno de coalición de la democracia española. lamoncloa.gob.es, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  10. Pedro Sánchez asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 13 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  11. Promesa de los ministros del nuevo Gobierno. casareal.es, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21]. (hiszp.).