Mari Paz Vega

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mari Paz Vega Jimenez
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1974
Malaga, Hiszpania

Zawód, zajęcie

torreadorka

Mari Paz Vega Jimenez (ur. 7 listopada 1974 w Maladze) – hiszpańska torreadorka[1][2], jedyna kobieta, która dostąpiła nagrody w postaci obcięcia uszu pokonanemu bykowi[3][4] i pierwsza, która przez 20 lat pracowała jako torreadorka.

Początki[edytuj | edytuj kod]

W 1988, w wieku 14 lat, Vega zabiła swojego pierwszego byka. W kolejnym roku przeprowadziła się do Saragossy, gdzie Julio Navarro pozwolił jej nałożyć strój torreadora (traje de luces) i wystawił do korridy w mieście Cariñena. 15 sierpnia 1991 wzięła udział w corridzie, zmierzyła się z 20 innymi początkującymi torreadorami[2][5].

Jej pierwszy występ dla początkujących bez pikadorów miał miejsce w roku 1988, gdy miała 14 lat. W 1991 brała udział w dwóch korridach dla początkujących. W 1992 wzięła udział w 6 takich samych wydarzeniach, a w 1993 w 28 corridach dla początkujących bez koni i w 2 z pikadorami. 31 sierpnia 1992 zaprezentowała się w Fuengirola razem z Cristiną Sanchez y Yolanda Carvajal, która także debiutowała w korridzie z pikadorami. Obcięła ucho bykowi pokonanemu przez Javiera Buendia. Przez następne 4 lata Mari Paz Vega występowała jako początkująca na korridzie z pikadorami[2].

Na rzecz torreadorstwa porzuciła studia administracyjne. Potwierdziła swoje umiejętności na słynnej arenie corridy Las Ventas w Madrycie[1][2].

Nagrody i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

W dniu 13 marca 2011 obcięła dwoje uszu bykowi Plaza México. Jest jedyną kobietą, która to zrobiła[4], także pierwszą, która przez 20 lat pracowała jako torreadorka.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • nagroda dla najlepszego torreadora z płachtą zwaną capote Feria de Málaga 2005[6]
  • nagroda za najlepszy występ w sezonie Grande de México w 2011[6]
  • nagroda San Sebastián de Oro za wygranie la Feria de San n Cristóbal w Wenezueli w 2017[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Antonio Lorca, Mari Paz cumplió su sueño, „El País”, Madrid, 4 lipca 2005, ISSN 1134-6582 [dostęp 2021-05-25] (hiszp.).
  2. a b c d Muriel Feiner, La mujer en el mundo del toro, Madrid 1995, ISBN 978-84-206-9440-5, OCLC 36033563 [dostęp 2021-05-25].
  3. Hiszpańska corrida - Andaluzja [online], Podróże od Kuchni, 15 maja 2013 [dostęp 2021-05-26] (pol.).
  4. a b Mari Paz Vega hace historia en el primer cartel de matadoras en La México [online], abc, 14 marca 2011 [dostęp 2021-05-25] (hiszp.).
  5. Manolo Herrera, Mari Paz Vega " Tengo la espinita de no haber toreado en la Maestranza de Sevilla" [online], Desdelcallejon, 3 kwietnia 2016 [dostęp 2021-05-25] (hiszp.).
  6. a b Silvia Caramella, Muriel Feiner 2017: Mujeres y tauromaquia. Desafíos y logros, Barcelona, Bellaterra [Reseña], 2018, ISSN 1134-4970 [dostęp 2021-05-25].
  7. Daniel Herrera, Mari Paz Vega se lleva el San Sebastián de Oro en Venezuela [online], La Opinión de Málaga, 8 lutego 2017 [dostęp 2021-05-25] (hiszp.).