Marian Henel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marian Henel (ur. 6 września 1926 w Przystajni, zm. 21 maja 1993[1] w Branicach) – artysta samouk, prymitywista, twórca gobelinów. Znany także jako Lubieżnik z Branic oraz Maniuś[2]. Chorował na zaburzenia osobowości o charakterze dewiacji seksualnych. Od 1960 roku, aż do śmierci, był pacjentem Szpitala dla Psychicznie i Nerwowo Chorych w Branicach[2]. W trakcie terapii ujawnił się jego talent artystyczny. W latach 70. zaczął tkać wielkich rozmiarów gobeliny o tematyce erotycznej i psychopatologicznej[2].

Postać artysty i jego sztuka została przedstawiona w reportażu telewizyjnym pt. „Maniuś” z 1993 roku, zrealizowanym przez Jerzego Boguckiego dla drugiego programu Telewizji Polskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Maniuś w bazie filmpolski.pl
  2. a b c Carroll Noël: Zbrodnia w sztuce = Crime in art. Kraków: 2014, s. 140-141. ISBN 978-83-62435-22-7. (pol.).