Maszynostroitielej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maszynostroitielej
Машиностроителей
Ilustracja
peron stacji
Państwo

 Rosja

Data otwarcia

27 kwietnia 1991

Jekaterynburskie Metro
Poprzednia stacja

Urałmasz

Następna stacja

Uralskaja

Położenie na mapie Jekaterynburga
Mapa konturowa Jekaterynburga, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Maszynostroitielej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Maszynostroitielej”
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego
Mapa konturowa obwodu swierdłowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maszynostroitielej”
Ziemia56°52′40″N 60°36′42″E/56,877778 60,611667

Maszynostroitielej (ros. Машиностроителей) – trzecia stacja jedynej linii znajdującego się w Jekaterynburgu systemu metra.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Położona w rejonie ordżonikidzkewskim, jednym z najgęściej zaludnionych obszarów Jekaterynburga[1]. Nieopodal znajdują się wielkie zakłady przemysłowe, osiedla mieszkaniowe oraz budynki Jekaterynburskiego Pedagogicznego Uniwersytetu Państwowego[1]. Stacja obsługuje dziennie około 10 tysięcy pasażerów[1]. Pierwsze prace mające przygotować teren pod konstrukcję pod budowę ruszyły w 1982 roku, jednocześnie z całym systemem kolei podziemnej w Jekaterynburgu[2]. Teren ten zajmowany był wcześniej przez magazyny i nieużytki[3]. Problemem było natomiast, że znajdowały się one przy ruchliwych ulicach, a ograniczenia nakładane na transport w tym rejonie sprawiały wiele niedogodności i powodowały zatory komunikacyjne[3]. W sierpniu 1984 roku ruszyła budowa, z uwagi na warunki geologiczne specjalnego wzmocnienia wymagały ściany podziemnej konstrukcji, użyto do tego zachodnioniemieckiej technologii[3]. Prace wykończeniowe rozpoczęły się pod koniec 1986 roku, nazwę stacji nadaje fabryka maszyn imienia Michaiła Kalinina[3].

Stacja została uroczyście otwarta 27 kwietnia 1991 roku[4]. Peron stacji ozdabiają kolumny, płyty posadzki ułożone w figury geometryczne[5]. Elementy wykończeniowe pochodzącą z ziemi uralskiej, jest to głównie marmur o odcieniach bieli i srebra, a także zieleni[6]. Wykończenie sufitu jest nietypowe, nadano mu formę kaskadową[3]. W dekoracjach użyto także pozłacanego aluminium, a posadzkę wyłożono z granitu[3]. Udostępniana pasażerom od godziny 6 rano do północy[4]. Po opuszczeniu terenu stacji możliwa jest szybka przesiadka do komunikacji autobusowej lub tramwajowej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Cтанция Машиностроителей [online], Ekbmetro.ru [dostęp 2012-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-17] (ros.).
  2. Metroworld.ruz.net: История Свердловского-Екатеринбургского метрополитена. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  3. a b c d e f Metroworld.ruz.net: Станция «Машиностроителей». [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  4. a b Karta-metro.ru: Станция метро Машиностроителей. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  5. Metropts.ru: История строительства екатеринбургского метро. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  6. Машиностроителей [online], Екатеринбургский метрополитен [dostęp 2012-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-18] (ros.).