Maureen Dunlop de Popp
| |
 First Officer
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 października 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 maja 2012 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1969 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Maureen Dunlop de Popp (ur. 26 października 1920 w Quilmes, zm. 29 maja 2012 w Norfolk) – angielska pilotka, w czasie II wojny światowej pełniła służbę w Air Transport Auxiliary, latała na 38. różnych typach samolotów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Maureen Adel Chase Dunlop urodziła się 26 października 1920 w Quilmes w Argentynie. Była córką Australijczyka i miała podwójne obywatelstwo brytyjskie i argentyńskie. Pilotażu nauczyła się w 1936 w czasie wakacji w Wielkiej Brytanii[1].
W czasie II wojny światowej, w kwietniu 1942 wstąpiła do Air Transport Auxiliary, była jedną ze 164 kobiet należących do tej organizacji i była pierwszym żeńskim oficerem ATA. W czasie wojny latała na 38 różnych samolotach, między innymi na Supermarine Spitfire, North American P-51 Mustang, Hawker Typhoon, Vickers Wellington i De Havilland Mosquito[1], łącznie spędzając w powietrzu ponad 800 godzin[2]. W 1944 jej zdjęcie pojawiło się na okładce magazynu „Picture Post”[2].
Po wojnie Dunlop pracowała jako instruktorka lotnicza w Royal Air Force. Po powrocie do Argentyny pracowała jako pilot, była także instruktorką w Fuerza Aérea Argentina. Karierę zawodową jako pilot zakończyła w 1969[1].
W 2003 była jedną z trzech kobiet, które otrzymały wyróżnienie Master Air Pilot Award przyznawane przez Guild of Air Pilots and Air Navigators[1].
Była mężatką, miała dwie córki i syna[1].
Zmarła 29 maja 2012[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Maureen Dunlop de Popp. „The Telegraph”, 2012-06-15. [dostęp 2012-07-05]. (ang.).
- ↑ a b Pioneering female pilot who flew Spitfires during Second World War and became magazine cover girl dies aged 91. „Daily Mail”, 2012-06-15. [dostęp 2012-07-05]. (ang.).